Socrates X H&M
Namibia Flores Rodriguez
Namibia Flores Rodriguez, 1976’da Küba’da dünyaya gelen bir boksör. Ülkesi ve mesleği yan yana yazıldığında şaşırmamış olabilirsiniz. Ama Namibia bir kadın ve bir boks mirasına sahip Küba’da kadınların boks yapması bugüne kadar görülmemiş bir şeydi. Ama o, ilk günden beri sınırları umursayan biri olmadı.
15 yaşında mahalledeki bir komşusuyla kavga eden Flores’in hayatı da o gün değişmiş. Namibia’nın kavgadaki tarzından etkilenen bir çocuk ona boksu denemesini önermiş. Flores, böylece Rafael Trejo Arena’yla tanışmış.
Evet, bütün dünyada kadınların belirli sporlara katılımı çok zor ama Küba ve boks söz konusu olduğunda işler biraz daha değişiyor. Yarım asırdır Kübalı yetkililer kadınları farklı sporları deneme konusunda teşvik etmeye çalışıyor; karateden güreşe birçok öneri yapılıyor. Ama boksun tehlikeli olduğu düşünülüyor ve Namibia ile hemcinslerine ringden uzak durmaları tavsiye ediliyor.
Kübalı boksör “Dünyaya bir şampiyon olduğumu ve kadınların neler yapabileceklerini göstereceğim” derken şu andaki konumunun ne olduğu hakkında bilgi sahibi olduğunu gösteriyor. Bugüne kadar engelleri umursamayan Namibia, bundan sonra da hayatıyla örnek olacak. Çünkü o sıradan bir sporcu değil, bir elçi.
Mike Coots
Sörf, bugünlerde sosyal medyada değeri artan sporlardan biri. Bir zamanlar belgeseller, kitaplar, dergiler aracılığıyla hatırlama şansı bulduğumuz, çoğu zaman bize uzak gelen bu sporun tutkunları paylaştıkları muazzam doğa ve deniz fotoğraflarıyla şimdilerde farklı bir mecrada dikkatleri üzerine topluyor.
Mike Coots da o dünyanın öne çıkan yüzlerinden biri. Hem sosyal medyada çektiği ve paylaştığı özel kareler hem de hayat hikâyesi onu bu konuma getiriyor.
ABD’li isim, 1997’de 18 yaşındayken evinin yakınlarındaki Kauai sahillerinde sağ bacağını kaybetmişti. Bir köpek balığının saldırısına uğrayan Coots bacağına sert bir darbe almış, arkasından da ölümün kıyısından dönmüştü. Bunun ona hayatının en büyük dramını yaşattığını ve bir anda depresyona girdiğini düşünebilirsiniz. Ne mutlu ki yanılıyorsunuz. Coots, tedavi sürecinin zorluğunu bile suyla ilişkisi üzerinden anlatıyor ve şöyle diyor: “Sudan uzakta durmak zorunda olmak benim için en zor kısmıydı.”
Tek bacağını kaybettiği ve sörften uzak kalmak durumunda olduğu o günler, Coots’u yeni bir arkadaşla tanıştırıyor: Fotoğraf makinası. Bir yakını tarafından ona hediye edilen bu icat, bir anda ilgisini çekiyor ve sörf fotoğrafları çekerek hayatını kazanmanın hiç fena bir fikir olmadığını anlıyor. Yani, bugünlerde isminin üzerinde yazan ‘fotoğrafçı’ etiketinin kaynağı bu. Sağ bacağına takılan protezle gün geçtikçe ilişkisi iyiye giden Coots, hayatını değiştiren o kazadan sonra sörfe dönmeyi de başardı. Bugünlerde hem zorlu dalgalarla mücadele ediyor hem de bunu yaparken fotoğraflarını çekmeyi ihmal etmiyor.
Peki ya ikinci etiketi? Bugünlerde köpek balığı aktivisti olarak çalışmalar yapan Mike Coots’un bu ilgisi de kimilerine şaşırtıcı gelebilir. Ama o buna katılmıyor. Onun gibi birçokları olduğunu, köpek balığı saldırısına uğrayan birçok sörfçünün bu hayvanların nesli tükenmesin diye daha sonra yoğun çalışmalar yaptığını şöyle ifade ediyor: “Herkesin travmalara farklı bir cevabı vardır. Benim için köpek balıkları deniz ekosisteminin önemli bir parçası…”
Chelsea Werner
Artistik jimnastiği diğer olimpik sporlarla aynı kümenin içerisine almak kolay değil. Zira sporla sanatın kesişim noktasında yer alan bu dalda, sporcuları sadece birer sporcudan ibaret görmek yanlış olacaktır. Onlar, sahneye çıktıklarında hem izleyiciler hem de jüri için bir performans sahneliyorlar.
ABD’de doğan her 691 bebekten birinde görülen Down sendromuyla yaşamak durumundaki Chelsea Werner da bu yönüyle bir sanatçı. Tabii dört yaşından itibaren jimnastikle uğraşan Werner için işler sürekli yolunda gitmemiş. Antrenörü Dawn Pambo, denge aletine ilk çıktığında Werner’in düşmeden bir turu bile tamamlayamadığını söylüyor. Bunda, kemik ve eklemlerinde yaşadığı sorunların da payı var. Ancak kitabında vazgeçmek olduğunu sanmıyoruz.
Zaten elde ettiği dört ulusal şampiyonluk ve Özel Olimpiyat Oyunları zaferi de aynı şeyi bize tekrar tekrar anlatıyor. Özel Olimpiyatlar Komitesi’nin Kuzey Kaliforniya’daki jimnastik programını kapatmasıyla birlikte 2006’dan beri antrenman masraflarını da babasının kurduğu vakıfla karşılayan Werner, bir başka sorunun da üstesinden başarıyla gelmiş gözüküyor. Denge aleti ve artistik jimnastiğin bir başka disiplini olan yer hareketlerinde ustalaşmış bir Werner görüyoruz şu sıralar. Bu yolda kendine edindiği rehbere bakınca da zaten çok şaşırmıyorsunuz: “Benim için zafer, elimden gelenin en iyisini yapmaktır.”
Caitlyn Jenner
Dekatlon, atletizmde sporcuların sınırlarını en çok zorlayan branş. Fakat 1976 Montreal’de dekatlon altın madalyasını kazanan Bruce Jenner, hayatının ilerleyen döneminde de sınırları zorlayacak ve bir sembol olacaktı. Bruce Jenner, 2015 yılında cinsiyetini değiştirdi, artık adı Caitlyn Jenner’dı. Kimliğiyle barışan ve tüm dünyaya cesaretle bakan Caitlyn, bugünlerde H&M gibi dünyaca ünlü bir markanın yüzü. H&M’in yeni spor kampanyasının yüzü olmasında olimpiyat madalyası kadar, gerçek kimliğini savunmaktaki cesareti de pay sahibi: “Gerçekten değecek mi diye düşündüm hep. Hiçbir şey kolay olmadı. Zaten önemli olan hiçbir şeye kolay ulaşılmaz. Fakat engel ne olursa olsun yola devam etmek, zaferin ta kendisi.”
Kings Cross Steelers
Sporda eşcinsellik artık bir tabu olarak görülmüyor. Günümüzde birçok sporcu cinsel yönelimini açıklamaktan çekinmiyor. 1995’te kurulan Kings Cross Steelers da bugün sayıları 50’yi aşan eşcinsel ragbi takımlarının öncüsü. Yaptıkları işin ne kadar önemli olduğunu da takımın oyuncularından Leo Alexander şöyle açıklıyor: “Cinsel kimliğini özgürce ortaya koymak, çok önemli bir zaferdir.”
Jose Aballi
Beyzbol, çoğu Kübalı için bir kaçış yoludur. Yetenekli her oyuncu ABD’de oynamak ister. 18 yaşındaki Jose Aballi de onlardan biri. Küba’nın Gençler Beyzbol Ligi’nde gelecek vadeden bir oyuncu ve hayali, ünlü ve zengin olmak değil; New York Yankees’in stadyumunda oynamak…
Kaykay
Kaykay, dünyanın her yerinde özgürlüğünden ödün vermeyen ruhların ortak noktasıdır. Zarbanu Malekshahi de bir kaykay grubunun üyesi ve yaptığı şeyin kendisi için anlamını şöyle açıklıyor: “Herkesten hızlı olma düşüncesini seviyorum.’’
