Futbolcuların birkaç istisna haricinde sadece isimleriyle anıldığı dönemlerin ‘Beşiktaşlı Oktay’ıydı Oktay Derelioğlu. 18 yaşında transfer olduğu siyah-beyazlı takımda gollerini atmak için fazla beklememiş, o dönemki adıyla Türkiye 1. Ligi’nin parlayan yıldızları arasına adını yazdırmıştı. Kariyerinin zirvesine çıktığında ise 21 yaşındaydı. 1996-97 sezonunda çıktığı 41 maçta tam 30 gol attı. Aynı yıl Belçika’ya attığı muhteşem golü ve San Marino maçındaki dört gollük performansıyla seviyeyi başka bir noktaya çekti. Ne olduysa sonraki yaz oldu. Oktay’ın eşi Yeşim Derelioğlu, bir tabancayla hayatına son verdi. Haberi yeni sezon hazırlıkları sırasında öğrenen golcü futbolcu için bir daha hiçbir şey, eskisi gibi olmayacaktı. Önce eşinin acısıyla performansı düştü. Ardından çocukluk -ve takım- arkadaşı Serdar Topraktepe ile yaşadığı kriz başladı. Oktay, Serdar’ın eski nişanlısıyla evlenmişti. Yıllar boyu kamuoyunu meşgul eden bu kriz, mahkemelere, emniyet merkezlerine kadar uzandı. Ve önce Serdar’ı, ardından da Oktay’ı Beşiktaş’tan kopardı…
Dönemin ünlü rezilliklerinden Siirt Jetpaspor aracılığıyla gittiği Gaziantepspor’da kendini buldu Oktay. Bir önceki sezon ligi sekiz golle bitirmişken, Antep’te yarım sezondan biraz fazla sürede tam 19 gol attı. Hatta bu gollerin dördünü, tek maçta Fenerbahçe’ye attı. Ve kariyerini önce İspanya’ya, ardından Trabzonspor ve Fenerbahçe gibi takımlara taşıyan yolu açtı. Gaziantepspor, ona tekrar zirveye çıkma fırsatı vermişti. Oktay sonrasını getiremedi, o ayrı…
Sonrasını getiremediği, yalnızca futbol kariyeri olmadı Oktay Derelioğlu’nun. Başarısız bir yorumculuk kariyerini de peşine ekledi. Geride bıraktığımız Ekim ayının sonlarına doğru, 2. Lig takımlarından Kahramanmaraşspor’un başında teknik direktörlüğü denedi. Görevi bırakmak zorunda kaldığında daha Kasım ayının ortası gelmemişti.
Şimdi ise bir kez daha Gaziantep’e düştü yolu bugünün ‘genç teknik adamı’nın. Bu defa işi biraz daha zor zira eskinin baş altı takımının yerinde yeller esiyor: Felaket yönetimlerin kurbanı Gaziantepspor uzun yıllar sonra düştüğü ikinci ligin (TFF 1. Lig) dahi dibini boylamış durumda. Ligdeki son -ve tek- galibiyetlerinin üzerinden yaklaşık beş ay geçti. Derelioğlu’nun bu takımı ligde tutması doğrusu hayal seviyesini bile aşıyor. Ancak yaşayacağı yeni bir çıkış, en azından takımda yaratacağı bir kıpırdanma, kendi kariyerinde bir kez daha yeni bir sayfa açmasına vesile olabilir…
