Socrates Web Beta v1.0

 
Futbol Basketbol Tenis Bisiklet Diğer Sporlar

Diğer SporlarRöportaj“O En İyisi”

John Higgins ve Ronnie O'Sullivan rekabeti snooker tarihinine çoktan geçti. 56. randevu öncesinde Higgins'ten dinliyoruz...

2016 Champion of Champions turnuvasının final mücadelesi, Ronnie O’Sullivan ve John Higgins’i bir kez daha karşı karşıya getirecek. Efsanevi rekabette Ronnie’nin 30 galibiyetine karşı, Higgins’in 25 zaferi var. Bu, Higgins’i, ‘Roket’ karşısında en çok maç kazanmış oyuncu yapıyor. Ayrıca aralarındaki karşılıklı saygı da epey fazla. Sıklıkla birbiri için, “karşılaştığım en zor rakip” şeklinde konuşan ikili artık 41 yaşında ve onları birlikte izleyebilecek kaç tane büyük maç kaldığı merak konusu. John Higgins, Socrates’in Kasım sayısına konuşmuş ve bu esnada en büyük rakibine de değinmişti.

Ronnie O’Sullivan’ın da en büyük kahramanının Steve Davis olduğunu itiraf ettiği anlarda benzer ifadeler kullandığını görüyoruz. Kazanma alışkanlığı, mükemmeliyetçilik… Peki ya Davis’in onun hakkındaki, “Bir sporcunun, spordan daha büyük bir figür hâline geldiğini gördüğümüz fazla an yoktur. Ronnie bunu başarmaya çok yaklaştı” sözlerini siz nasıl değerlendiriyorsunuz?

Ronnie bence tarihin en iyisi. Mark Williams’la birlikte üçümüz aynı jenerasyonun oyuncularıyız. Birlikte büyüdük diyebilirim. Bazen Mark öne çıktı, bazen ben ama Ronnie özellikle dördüncü ve beşinci Dünya Şampiyonluklarıyla soru işaretlerini sildi. Karşılıklı oynadığım en iyi oyuncu o. Benden tavsiye isteyenlere de hep buradan örnek veriyorum: “Daima, kendinizden iyilerle oynayın. Mutlaka daha iyileri vardır. Kulüpte yenebileceğiniz oyuncular varsa, ayrılın. Başka yere gidin.”

Ronnie benden daha iyiydi. Benden daha çok yüzlük seri yaptı. Daha fazla 147’si var, şampiyonluk sayısı bir fazla… Hep en büyük rakibim oldu ama benim önümde olduğu için kulüp değiştirmeme gerek kalmadı. Anlıyorsunuz değil mi? Beni yukarıya çeken Ronnie’ydi. Ona karşı kazandığım her maçtan sonra büyük bir rahatlama hissederdim. Hâlâ mücadele ediyor oluşu herkes için büyük şans. Tabii artık katılacağı turnuvaları seçtiğini, her yere gitmediğini ve insanların onun oynadığı turnuvalara farklı bir gözle baktığını görüyoruz. Bu durum da biraz Steve Davis’in söylediği ortamın oluşmasına yol açıyor. Ama bu bir suç değil ki? Herkesin katılacağı turnuvaları seçme hakkı var. Ronnie sadece kendisi için en iyisi ne olacaksa, onun peşinden gidiyor. Tepki gösterilmesi saçma olur.

Ronnie’ye karşı tarihte sizden daha fazla maç kazanmış bir oyuncu yok. 25 maç galibiyeti arasında hangisi diğerlerinden daha özel? 2006 Masters, 2005 Grand Prix ya da 2009 UK belki?

Kesinlikle 2006. Biliyorsunuz ki Masters, Ronnie’nin arka bahçesiydi (daha 20’li yaşlarının başlarında üst üste üç final oynamıştı, turnuvanın düzenlendiği salon evine bir saatlik mesafedeydi) ve o final bir tarihin sonuydu. Wembley Konferans Merkezi’nde oynanacak son Masters maçıydı. Seyircinin, atmosferin harika olacağını biliyordum. Ayrıca ona karşı 1995 ve 2005’te oynadığım iki finali de farklı kaybetmiştim. Motivasyonum çok yüksekti.

On yedinci frame sonunda skor 9-8’di. Gerideydim. Ronnie eğer bir frame daha kazanırsa beni üst üste üçüncü kez Masters finalinde mağlup etmiş olacaktı. Yarım yüzlüğe yakın bir seriyle maçı karar oyununa taşıdım. 9-9’ken Ronnie masaya geldi ve 60’lık bir seri yaptı. Maç topuna gelememişti. İşim bitmeye yakınken her şeye rağmen bir şans elde etmiştim. Güvenli vuruş oyunum o gün çok iyiydi. 0-60’ta oyunu tuttum, şans yakaladığımda da 64’lük seriyle maçı kazandım. Wembley’deki son maç, son siyahta bitmişti. Yine, bir Ronnie maçı sonrası, epey rahatlamıştım. Yeri çok ayrıdır.

Geri dönüp iki Dünya Şampiyonluğu kazanması sizi şaşırttı mı? Toplamda sizi geçmek için çaba sarf etmesini bekliyor muydunuz?

Ronnie benden daha iyi olduğunu biliyordu. Geri dönme kararını almadan önce kendi içinden, “John’un dört dünya şampiyonluğu var, benim üç. Onu geçmeliyim” demediyse şaşırırım. O yüzden 2012’de tura geri gelişinin başlıca sebeplerinden biri muhtemelen benim. Şimdi Hendry’nin yedi dünya şampiyonluğunu hedeflemediğini söylüyor; ki bunu başarması gerçekten zor ama 7’ye ulaşabilecek tek oyuncu da kendisi.

*Uğur Ozan Sulak ve Aras Yetiş’in John Higgins ile yaptığı ile röportaj, Socrates‘in Kasım sayısında yayımlandı. Tüm sayıları alabileceğiniz satış bağlantıları için tıklayın! 

İlginizi çekebilecek diğer içerikler

Sessizliği Kırmak

Sessizliği Kırmak

3 sene önce
Kazanmak

Kazanmak

4 sene önce
Dönemler Üstü

Dönemler Üstü

4 sene önce