NFL’de bu sezon ilk defa saha dışı gündemin maçların önüne geçemediği bir hafta sonuna giriyoruz diye başlamak isterdim yazıya ama tabii ki böyle bir şey mümkün değil. Bu haftaya damgasını vuran saçma sapan hareket Carolina Panthers oyun kurucusu (QB) Cam Newton’dan geldi. Jourdan Rodrigue isimli kadın gazetecinin kendisine koşu rotaları ile ilgili sorduğu soruya dalga geçercesine bir ifadeyle (“bir dişinin rotalardan bahsetmesi komik”) ve tabiri caizse ergen bir vücut diliyle cevap veren Newton, Rodrigue’nin ifadesine göre sonrasında yaşadıkları diyalogda da gene tüy dikmişti.
Newton haklı olarak üzerine çektiği şimşekler ve de kaybettiği sponsorluklardan sonra özür dilemek zorunda kaldı. Videoyu kendi Twitter hesabından paylaşması, kelimelerin özenle seçilmiş olması, hele Türkiye’de alışık olduğumuz üzere özür dilermiş gibi yapıp kendini savunan/mağduriyet arayan bir tonda olmaması ve benzeri şeyler olumluydu fakat kendisine dair geçmişten beri var olan “olgunluk” tartışmasına bir odun daha atması uzun vadede iyi olmadı. Ama yani sene olmuş 2017, yani Ümit Özat mısın Newton kardeşim, nasıl bir espri çabasındasın? Diyecek lâf bulamıyorum.
Dördüncü hafta güzel bir futbol haftası oldu, çekişmeli maçlar yaşandı ve de istisnai bir skorla neticelenen Houston Texans – Tennessee Titans maçını bir kenara koyarsak handikapın sonuçtan sapma ortalaması 9.53 ile tek hanelere indi. Vegas olsun, kamuoyu olsun takımlar tanınmaya, eksikleri fazlaları öğrenilmeye başlanıyor artık. Bazı şampiyonluk adaylarının panikle bir takas ya da benzeri bir hamle yapma olasılığı da gittikçe artıyor. Sıkıntıları genel hatlarıyla ortak olan bu takımların birkaçına göz atalım haftanın tahminlerine geçmeden önce.
New England Patriots: Geçen senenin rakibe verilen sayıya bakılınca en iyi savunmalarından biri olan Patriots, ilk 4 hafta sonunda ligin en kötü savunmasına sahip takım olmuştu. Bu sadece şanssızlıkla ya da belli konularda zayıflıkla açıklanacak bir kötü olma hâli de değildi; pas baskısının olmaması rakip QB’lere derin toplar atma fırsatı verirken, açık savunucularının (CB) iletişimi de berbat gözüküyordu. Sadece pas savunması sıkıntılı olsa neyse, koşu başına verilen yarda açısından da sonlarda yer almaktaydı Patriots. Başantrenör Bill Belichick’in 2001’den beri ilk defa sezona 2 galibiyet ve 3 mağlubiyetle başlama ihtimalinin olduğu Perşembe akşamki Tampa Bay maçını kazasız atlattılar, hem de sadece 14 sayı verdiler fakat bu galibiyette bir numaralı faktör Tampa Bay’in sadece son çeyrekte Patriots’ın tam dört defa maçı ikramını geri çevirmesi oldu.
Muhtemelen depresyonda olan vuruşçuları (kicker) Nick Folk’un iki uzak mesafeli saha golü kaçırmasının üzerine 31 yardadan da topu farklı dışarı atması, QB Jameis Winston’un başlama pasını (snap) elinden kaçırması, 0:44 saniye kala hatalı başlangıç cezası almaları ve de her şeye rağmen son bir pasa bakar hâle getirdikleri maçta Winston’ın boş olmasına rağmen panikle tamamlanmamış rotaya pas vermesi maçı seyrederken “İyi ki Tampa Bay taraftarı değilim” dedirtti. Fakat bu sefer de Patriots’ın hücumuna dair sorular gündeme geldi zira ligin en kötü üçüncü savunmasına karşı 19 sayı yapmak, hem de bunu QB Tom Brady ilk çeyreğin sonundan üçüncünün ortasına kadar üst üste 13 isabetli pas atmışken yapmak hiç de iyi bir işaret değil. Brady yere çalınmaya devam ediyor, eşitlikçi bir hücum anlayışı ile hem dış açıklar, hem de koşucular sorumluluğu paylaşıyor fakat özellikle de WR Danny Amendola’nın sakatlık geçmişi düşünüldüğünde diz bağları sakatlığı yüzünden sezonu kapatmış olan WR Julian Edelman’ın eksikliğini sezonun çeşitli anlarında arama ihtimali sürmekte.
Panik hamlesi: Patriots’ın önünde iki yol var; ya Belichick ve savunma koordinatörü roketbilimci Matt Patricia’nın gene ellerindeki malzemeden aşure yapmasını bekleyecek, sakatlıklarla derinliğini yitirmiş hücuma yeni oyuncular bulup “30 yersek 40 atarız” yoluna girecekler ya da Jabaal Sheard, Chandler Jones, Chris Long gibi isimlerin yarattığı pas baskısı eksikliğiyle yüzleşip takas yoluyla oraya tecrübeli bir oyuncu katacaklar. Kadronun bu hâliyle play-off’larda ses getirme ihtimali pek zayıf. Yedek QB Jimmy Garoppolo ya da derin koşucu rotasyonundan birisi (Dion Lewis veya James White) iyi hasılat getirebilir.
Dallas Cowboys: İyi haber, dış açık (WR) Dez Bryant sene başından beri ilk defa 100 yardalık pas tutma istatistiği ile flört etti. Kötü haber, kendisine atılan 13 pastan sadece 5’ini tuttu. Daha da kötü haber, koşucu Ezekiel Elliott geçen seneki parlak çaylak sezonu performansının yanından geçemiyor zira top taşıma başına aldığı yarda 5.5’ten 2.84’e gerilemiş durumda. Geçen sene birinci hakta ekseriyetle topu Elliott’a verip kolayca 4-5 yarda alarak ilerleyen Cowboys hücumunun o planı şimdilik işlemiyor. Üzerine üstlük zaten vasat olan savunmaları vasat altına düşmüş hâlde (DVOA istatistiğine göre 24. sıradalar ilk dört hafta sonunda) ve de en önemli hat destekçilerinden (LB) Sean Lee’ye de 2-3 haftalığına sakatlığa kurban verdiler.
Panik hamlesi: Dış açık savunucuları Chidobe Awuzie ve Nolan Carroll’ın iki haftalık aradan sonra sahalara dönecek olması panik katsayısını azaltsa da öncelikli olarak düşük profilli bir takasın gerçekleşebileceği mevki bu. Fakat daha büyük sıkıntıları hızlı, patlayıcı bir açıklarının olmaması. Sezona 3 ya da 4 yenilgiyle başlamış takımlarda, gelecek yıl kontratı da biteceği için boşta kalma riski olan bu tür profilde oyuncular mevcut (örneğin Miami Dolphins’den Jarvis Landry).
Oakland Raiders: Geçen hafta “Aldatıldık” grubunda yer verdiğim Kuzey Kaliforniya temsilcisi, QB Derek Carr’ın sırt çatlağı sakatlığı sebebiyle en az iki hafta (sırt çatlağı ve iki hafta hiç gerçekçi de duyulmuyor ya) sahalardan uzak kalacak olmasıyla iyice sarsıldı. Sene başında patlayıcı ve derinlikli hücumunu övdüğümüz takımın o eski hâlinden eser yok şimdi. Evet, geçen haftaki rakipleri Denver Broncos koşu savunmasında istisnai boyutta iyi bir takım ama koşucuları Marshawn Lynch jübilesinden bir sene sonra futbola dönünce ve 9 defa top taşıyıp 12 yarda gitmeye devam ederek lakabı “Beast Mode”un (Canavar Modu) hakkını veremeyecek. Keza WR Amari Cooper’ın kendisine atılan 8 pasın 2’sini tutup toplam 9 yarda gidebilmesi de pek ideal değil. Geçen hafta WR Michael Crabtree sahada yoktu, belki onun geri dönmesi pas opsiyonlarını genişletecektir tekrar ama oyun kurucu mevkiinde Carr değil de kariyeri boyunca neredeyse attığı touchdown pası kadar pas kaptırmış olan E.J. Manuel olacak.
Panik hamlesi: Tecrübe ve yetenek açısından daha alt seviyede bir QB’nin eline kalınca yapabileceğiniz en iyi hamlelerden birisi şu an 22. sırada yer alan hücum hattını (offensive line) güçlendirip yere çalınmaları ve de acele pasların önünü almak olabilir. Raiders’ın hücumda açık pozisyonlarına takas yoluyla bir derinlik katması zor zira zaten fazlasıyla derinler, savunmadaki sıkıntıları da geçen seneye kıyasla istisnai olmadığı için bir iki oyuncu eklemeyle çözülecek gibi değil. Bu açıdan bakınca hücumda Odell Beckham Jr. harici bir silaha hayır diyemeyecek New York Giants ilginç bir takas partneri olabilir, tabii Giants’ın bu hafta kazanıp umutlarını taze tutması lâzım her şeyden önce.
Atlanta Falcons: Atlanta temsilcisi geçen sene vasat altı bir savunmaya sahip olmasına rağmen hücumlarının alev alması sayesinde Super Bowl’a kadar gelmişti. Orada da Patriots’a atletizmle eşleşme problemi yaratarak o sorunun üstesinden geleyazmıştı 2.5 çeyrek boyunca. Hat destekçisi Vic Beasley sakatlıktan dönünce ve de bu sene draft ettikleri pas baskıcısı Takkarist McKinley’nin rolü arttıkça bu alanda biraz iyileşme gözlemleyebilirler fakat geçen seneki gibi şampiyonluk yarışında olmaları için hücumda aynı alevi göstermeleri şart eğer savunmaları bu seviyelerde seyredecekse.
Panik hamlesi: Dış açık rotasyonundan bir oyuncuyu (örneğin potansiyelli fakat istikrar bulamamış Taylor Gabriel’ı) defansif herhangi bir yardım (mesela orta mesafeli paslara verdikleri yardaları azaltmak için bir hat destekçisi) için feda etmek.
HAFTANIN EN GÜZEL BEŞ HAREKETİ
Sabri Bey Özel Ödülü: New York Jets koşucusu Bilal Powell temas olmaksızın yere düştükten sonra Jaguars defansının ona dokunmaması, onun da kalkıp 75 yardalık touchdown’u elini kolunu sallayarak alması. (Sevgili Jacksonvilleliler, kendinize yere çalmaya dair kelime oyunlu Sacksonville falan gibi lakaplar bulacağınıza önce yere düşürdüğünüz adamı yerde tutmayı öğrenin bence. Bir dost.)
https://www.youtube.com/watch?v=zEIYQk4mfbM
HAFTANIN TAHMİNLERİ
Girizgâh: Doğrudur, insan hafızasının mündemiç bir önyargısı var ve kötü olayları/şanssızlıkları hatırlamaya, şansının yaver gittiği anlara kıyasla daha yatkın. Ama geçen haftaya tahminlerimde 7/11’lik bir isabetle başladıktan sonra Phliadelphia Eagles’ın 0.5 puanla handikapı kapatamaması, Carr’ın sakatlığının Raiders’ın muhtemel bir touchdown’unun önüne geçmesi falan derken son darbeyi bitime sekiz saniye kala skorun 20-20 olduğu maçta Washington Redskins’in yedi sayılık handikapı kapatamayıp 29-20 mağlup olmasıyla aldım. NFL tarihinde böyle bir maç yok. Washington Redskins koçu Jay Gruden maçın bitimine 57 saniye kala, üçüncü ve ikinci haklarda saniyelerin geçmesini bekleyip Kansas City Chiefs’e panik molası aldırmak yerine gitti hücum süresinin dolmasına 29 saniye varken mola aldı! Böylece Kansas temsilcisine hücum için 50 saniye gibi, en azından saha golü menziline girebilmek için gayet yeterli bir süre bırakmış oldu (ekstradan bir mola hakkıyla birlikte). Kendisine sene sonunda Sabri Bey Yaşam Boyu Başarı Ödülü vermeyi düşünebilirim. Bunlar yetmezmiş gibi maçın sonunda da Benny Hill jenerik müziği eşliğinde izlenmesi gereken şu an yaşandı. Spiker Joe Buck’ın “Bu kimileri için bir anlam ifade edebilir” derken ima ettiği şey de tam olarak bu zaten.
https://www.youtube.com/watch?v=l2t7SUnf28s
Bu haftaya da yukarıda Patriots maddesinde özetlediğim üzere Tampa Bay’in 4 sayılık handikap avantajını kullanmayı ısrarla reddetmesiyle başladım. Demek istediğim şu ki, bundan daha açık bir mesuliyet feragatnamesi yazamam herhalde. Tahminlere geçelim.
New York Giants – San Diego Chargers (+3): Artık muska, cevşen, tavşan ayağı, dört yapraklı yonca ne varsa dünyanın bütün kültürlerindeki kaza beladan koruma objelerini bir araya getirip Voltran oluşturması gereken bir takım oldu Chargers. Geçen hafta da Philadelphia’ya 2 sayı farkla kaybetmeyi başardılar. Bütün zamanların en “loser” takımı olarak tarihte yerlerini alacaklar böyle giderse. Ama tahtlarında hak iddia eden bir başka takım da bu haftaki rakipleri New York Giants, zira onlar da son iki maçlarını 3 sayıdan az bir farkla kaybettiler. Bu maçı bir takımın kazanacak olması istatistiki bir anomali. Belki de berabere biter, bilemiyorum.
DVOA’ya bakıldığında Los Angeles ekibinin ortalamanın üstünde bir hücumu ve de savunması var fakat yaşlı oyun kurucuları Philip Rivers’ın mobilitesinin azalmış olması, baskı yediği anda kolayca pas kaptırması anlamına geliyor. Buna ilaveten koşu hücumlarının da berbat halde olması (lig 27.si) işlerini kolaylaştırmıyor. WR’lerinden Keenan Allen’ın sakatlık sonrası eski formunu yakalıyor olması, Mike Williams’ın da sakatlıktan geri dönecek olması Rivers için iyi haberler. New York cephesine de biraz bakalım: Bir çiçekle bahar olmaz fakat geçen hafta sözleşmesiz oyuncular havuzundan kadrolarına kattıkları RB Wayne Gallman koşu hücumlarını biraz toparlayacak ve de hücumlarına ihtiyaç duydukları çeşitliliği biraz katacak gibi gözüktü. Analiz ettikçe maçın berabere bitmesi ihtimali epey kuvvetli gelmeye başladı yalnız, bu kapışmaya bu yakışır. Favori olmayanı seçmek daha makul.
Cincinnati Bengals – Buffalo Bills (+3): Haftanın en anlam veremediğim handikaplarından birisi bu maç. Buffalo temsilcisi şu an ligin en iyi savunmasına sahip ve de Broncos’dan sonra Falcons’ı da geçmeyi başardılar. Evet, Falcons WR’leri Mohamed Sanu ve Julio Jones’un sakatlanıp hücumların sırasıyla %41 ve %20’sinde yer almaları muhakkak pay sahibiydi bu galibiyette ama gene de azımsanacak bir iş değil. Ki QB Tyrod Taylor, mobilitesiyle aldığı yardaların yanı sıra kurşun gibi paslar veriyor ve şu an ligin en hafife alınan oyun kurucularından birisi konumunda.
Her ne kadar Bengals hücumu son iki haftadır yeni hücum koordinatörleriyle yeniden hayata dönmüş gibi dursa da rakiplerinin Green Bay Packers ve Cleveland Browns gibi vasat ve vasat altı savunmalar olduğunu unutmamak lâzım. QB Andy Dalton’ın pas isabetinin %55’lerden %80’lere çıkmasının sebebi yeni daha hızlı işleye hücum setleri mi, yoksa Baltimore Ravens ve Houston Texans gibi zor savunmalardan sonra kolay rakiplere karşı oynamış olması mı, onu bu hafta anlayacağız. Buffalo için tek endişe verici durum hemen her sezona böyle iyi başlayıp devamında teklemeleri (2016, 2015, 2014 ve 2011’de ilk haftaları %60’ın üstünde galibiyet yüzdesiyle geçip sonra play-off’ları kaçırmışlardı) ama daha o düşüşlerine biraz vakit var sanki. O yüzden Buffalo Bills’i seçiyorum.
Cleveland Browns – New York Jets (Kazanır): Sezonun ilk handikapsız maçı! Denk güçlerin mücadelesi kavramı genelde iyi takımlar için kullanılır ama bu maç spektrumun öbür ucunda yer alıyor. Browns’ın bu sene ilk turda draft ettiği savunma hatçısı (defensive lineman-DL) Myles Garrett bilek sakatlığını atlattı ve ilk NFL maçına çıkacak. Öte yandan Cleveland ekibinin dış açık pozisyonundaki sakatlık bahtsızlığı sürüyor ve listeye Kenny Britt de eklendi. En iyi hat destekçileri Jamie Collins de bu maç olmayacak. Artı, Jets’in savunmasında da Kony Ealy, Darryl Roberts gibi önemli eksiklikler var. Kimin kazanacağına yazı tura atarak karar vermekten başka çare yok bu müsabaka için ki boşa 100 kelime harcadım resmen, özür dilerim herkest…
Pittsburgh Steelers (-8) – Jacksonville Jaguars: Ligin en iyi pas savunmasına fakat en kötü koşu savunmasına sahip olmak mümkün müdür? Öyleymiş, zira bir şöyle bir böyle takımlar klasmanının uzak ara lideri Jaguars bunu gerçekleştirebilmiş durumda. O yüzden kendilerine bir iyi, bir kötü haberim var. İyi haber, Steelers QB’si Ben Roethlisberger’ın halen daha vasat bir performans sergiliyor olması. 4 maçta 7 defa yere çalındı Big Ben ve de her maç attığı pas yardası toplamı azalıyor. Kötü haber ise bu azalmanın bir sebebinin Le’Veon Bell’in formuna kavuşuyor olması. Geçen hafta 144 koşu yardasını bulmuş olan Bell’in Jaguars’a karşı rahat bir maç çıkaracağını savlamak afakî olmaz. Pittsburgh ekibi geçen hafta 17 sayı farkla kazansa da Ravens’ın epey hücum şansını boşa harcadığını unutmamak lâzım. Tabii Jaguars oyun kurucusu Blake Bortles (geçen haftayı 15/35 pas, 140 yarda ile tamamladı), Ravens’ın Joe Flacco’sundan daha iyi diyemeyeceğimiz için belki de bu maç özelinde bu veriyi unutabiliriz. Jacksonville temsilcisinin koşucusu çaylak Leonard Fournette’in de hafif bir bilek sakatlığı var ve de ligin en iyi 10. koşu savunmasına karşı yarda imkânlarını o kadar kolay bulamayabilir.
Miami Dolphins (+3) – Tennessee Titans: Her yönüyle tuzak bir maç. Miami temsilcisi üst üste iki hafta berbat bir performans sergiledi. Bunun en önemli sebeplerinden birisi de sezon başında astığı kramponlarını 10 milyon dolarlık ufak bir meblağ karşılığında geri giyen QB Jay Cutler’ın futbola ilgisinin sanki biraz azalmış olması. Yani şu aşağıdaki videoyu Mustafa Yumlu’ya izletsek Cutler’ın önünde diz çöküp tövbe edebilir, o derece. Beni en çok şaşırtan şey ismi gayet müsait olmasına karşın Miami basınında “Time to cut Cutler? (Cutler’ı takımdan kesmenin vakti geldi mi?)” başlıklarının yeterince atılmıyor olması.
Cutler really selling his role in the Wildcat at the bottom of the screen pic.twitter.com/WgHxXvxlHL
— Mike Tunison (@xmasape) October 1, 2017
E peki madem Miami her yönüyle bu kadar kötü, neden tuzak maç? Çünkü Titans’ın QB’si Marcus Mariota kasığından sakatlandı (tabii bir kaleci kadar ancak koşan bir mevki oyuncusu nasıl kasığından sakatlanır sorusu akla gelebilir ama cevabı yukarıda, haftanın en güzel dördüncü hareketinde gizli). Yerine oyuna dahil olan Matt Cassel’in 18 topla buluşmaya 2 pas kaptırma, 2 yere çalınma ve 1 top düşürme sığdırmış olması epey başarılı. Titans’ın Miami’ye karşı koşucuları DeMarco Murray’yi oyun planının merkezine koyacağını öngörmek zor değil, fakat bir sorun Miami ekibinin bütün bu kötü yanlarına karşın koşu savunmasında lig ikincisi olması. Titans savunmasının da ligin en kötü ikinci savunması olduğunu düşünürsek Miami hiç beklenmedik skorlar yapabilir bu maç, o yüzden onları seçmek mantıklı.
Indianapolis Colts – San Francisco 49ers (+1.5): Browns – Jets için yaptığım hatayı tekrarlamayacağım. İzlemesi muhtemelen işkence olacak bir maç. San Francisco, en azından Indiana ekibinden güçlü rakiplere karşı üç haftadır 3 sayı altında skorlarla maç kaybetti. Artık Kaliforniya eyaletinin havasında suyunda falan bir “loser”lık kimyasalı mı var bilemiyorum ama talihlerini döndürüp bir maç kazanacaklarsa o maç bu maç.
Philadelphia Eagles (-6.5) – Arizona Cardinals: Arziona oyun kurucusu Carson Palmer geçen haftayı -uzatmalarda yaşadığı iki dakikalık maçı kazandıran aydınlanmayı bir yana koyarsak- çaresizlikten kaptırdığı paslarla, yere çalınmalarla ve kötü kararlarla kapattı. Philadelphia temsilcisinin koşucu pozisyonundaki bahtsızlığı sürüyor, zira sezonu kapatan Darren Sproles’ın yerini dolduracak izlenimi veren Wendell Smallwood da dizinden sakatlandı ve bu hafta forma giyemeyecek ama en azından zaman zaman başarılı Lynch taklitleri yapabilen Blount’a sahipler. Savunmaları sakatlıkların da etkisiyle sene başında beklendiği kadar iyi bir performans sergileyemedi belki ama liberoları Jaylen Watkins ve Corey Graham da bu hafta forma giyebilecek. Palmer’ın pas kaptırma ihtimali çok yüksek, ve de maçın içinde kalamazlarsa kopup gidebilir işler.
Detroit Lions (-2.5)– Carolina Panthers: Panthers Bills’e 9, Saints’e 13 sayı atabildikten sonra ligin en kötü savunması Patriots’a karşı 33 sayı buldu diye savunmaları iyileşti diyemeyeceğim. Evet, ortalamanın üstünde bir savunmaya sahipler zira Luke Kuechly gibi bir hat destekçileri var fakat Lions dış açığı Golden Tate ona ters gelebilecek bir patlayıcılığa sahip. Öte yandan Detroit ekibinin geçen hafta pas savunması zayıf Minnesota Vikings’e karşı sadece 209 yarda pas atabilmiş olması ve QB’leri Matthew Stafford’ın tam 6 defa yere çalınması pek de hoş göstergeler değil. Eğer tahminimden çok farklı gelişecek bir maç varsa o maç bu maç bu hafta fakat Newton’ın hafta içi yaşadığı skandalı falan da düşününce kalbim Lions diyor.
Los Angeles Rams (-1.5) – Seattle Seahawks: Son dakika… Rams hücumu artık dalga geçilesi bir müessese değil. Hoffenheim’ın teknik direktörü Julian Nagelsmann’ın NFL şubesi olan 31 yaşındaki Sean McVay, Rams hücumunu personelin ihtiyaçlarına göre ayarlayarak ve de QB Jared Goff’un üzerindeki baskıyı azaltacak setler kurarak Goff’un performansını geçen seneden apayrı bir yere çıkarttı. Tabii belki de bu sezonki en ciddi ikinci sınavlarını Seahawks karşısında verecekler ama ilk sınavda Redskins karşısında epey geçer not almışlardı.
Seattle ekibinin geçen hafta Colts’a 28 sayı fark atması göz boyayabilir fakat unutulmaması gereken bir şey üçüncü çeyreğin bitmesine 2:12 kala maçın skorunun 18-18 olduğuydu. Seahawks hücum hattı hâlâ kötü durumda (her ne kadar Rams savunma hattı karşılaşacakları en ciddi tehdit olmasa da) ve de Wilson geçen hafta savunma sayısı (safety) bile yedi o korumanın zayıflığından ötürü kendi gol bölgesinde yere çalınmak suretiyle. Seattle temsilcisi koşu hücumunda Eddie Lacy’den alamadığı katkıyı J.D. McKissic’ten alabilecekmiş intibası uyandırdı ama Chris Carson’ın ve de C.J. Prosise’ın sakatlık listesine girmeleri bu bağlamda kötü haberler. Kıdemli dış açık kadrosunun Russell Wilson’la birlikte sahip olduğu sinerji de asla azımsanmamalı fakat Rams bir tık daha iyi bir takım ve de hücumdaki başarılarının istisnai olmadığı tezi geçerli ise bu maçı kazanmalılar.
Oakland Raiders – Baltimore Ravens (+3): Sene başında bakılsa belki bu haftanın en heyecan verici maçlarından biri olması beklenecekken sakatlık belası sebebiyle epey önem yitirmiş bir müsabaka. Raiders’ı yukarıda uzun uzadıya irdeledim zaten fakat Ravens da hücum hattında Marshal Yanda sakatlığı sonrası açılmış 143 kiloluk deliği doldurabilmiş değil henüz. Öte yandan Ravens’ın vasat hücumuna rağmen savunmasıyla zorlayabileceği bir maç varsa o da Carr’ı kaybetmiş Oakland’a karşı olacaktır herhalde. Flacco son üç sezonda 38 touchdown pasına karşı 33 pas kaptırarak imkansıza yakın bir istatistik tutturmuş olabilir ama Raiders savunmasının da bu sene henüz pas kapmışlığı yok, o yüzden en rahat edebileceği maçlardan biri bu. İbre Ravens’dan yana sanki.
Dallas Cowboys (-2.5)– Green Bay Packers: Gene Cowboys’u da incelemiştim o yüzden tekrara düşmeyeceğim. Packers’ın zaten kabarık olan sakatlık listesine koşucu Ty Montgomery’nin ve hat destekçisi Joe Thomas’ın da eklenmesi iyi haber olamaz fakat Dallas ekibinin de o konuda sıkıntıları az değil. Maçın nasıl gelişeceğini, Elliott’un performansı belirleyecek aslında bir yerde fakat bunu maç başlamadan öngörmek mümkün değil. Fakat baktığımda beşinci hafta sonunda Green Bay’in 4 galibiyetine karşılık Dallas’ın 2 galibiyeti olması kulağıma garip geliyor, üçer galibiyetleri olması daha mantıklı seçenek sanki. O yüzden geçmiş fikstürlerinin zorluğunu da göz önünde bulundurarak, içim rahat etmese de Dallas’ı seçiyorum.
Houston Texans (kazanır) – Kansas City Chiefs: Zamanı yönetme konusunda gelmiş geçmiş en kötü hocalardan biri olan Andy Reid’in geçen hafta Gruden karşısında bizzat kötü zaman yönetimi sayesinde maç kazanmış olmasını karma affetmez. Önceki yazıda Deshaun Watson’ın Patriots performansını Külkedisi masalı olarak değerlendirmiştim ama meğer daha işin başındaymışız, zira kendisi tarihin en iyi çaylak performansı rekorunu egale edip 5 touchdown pası verdi. Tabii Chiefs defansı bir Titans defansı değil, o yüzden gene bir 57 sayı bekleyemeyiz fakat Houston defansı da ligin en iyi dördüncü savunması, o yüzden Chiefs’in gene 20 sayı civarında bulması normal olacaktır. Çok yakın maç olur, fakat Chiefs’in sezona 5’te 5 ile başlaması biraz eşyanın tabiatına aykırıymış gibi hissediyorum.
Chicago Bears (+2.5)– Minnesota Vikings: Chicago ekibi istatistiksel olarak kötü bir pozisyonda yer alsa da bu sezon öyle ya da böyle iki maç kazanmış durumda, ve de kaybettiği maçlarda da oyun kurucuları Mike Glennon’ın saçma sapan hatalarına kurban gittiler ekseriyetle. O yüzden artık çaylak Mitch Trubisky’nin oynayacak olması Chicago taraftarları için mükemmel bir haber. Glennon’ın liderliğindeki hücumun tek tehditi koşular oluyordu, bu da tahmin edilebilirliği epey arttırıyordu. Packers’ın dördüncü haftada sezonun ilk 2 pas kapmasını gerçekleştirmesi tesadüf değildi. Trubisky’nin başlayacak olması, zaten iyi bir sezon geçiren Tarik Cohen ve Jordan Howard koşucu ikilisinin potansiyelini de arttıracaktır. Minnesota cephesinin ise kurşun döktürme vakti geldi de geçiyor zira oyun kurucu mevkiinde yaşadıkları sıkıntılar yetmezmiş gibi çaylak koşucuları Dalvin Cook da diz bağlarını kopartıp sezonu kapadı. QB Case Keenum efsanevi bir üçüncü hafta performansından sonra geçen hafta normaline dönüp 16/30 pas isabetiyle 209 yarda kaydetti ve 2 defa da yere çalındı. Hâl böyleyken Chicago’nun, hem de kendi evinde maçın favorisi olmamasını anlamak mümkün değil.
