Rio 2016’da Artistik Jimnastik Kadınlar Bireysel Genel Tasnif mücadelesinin neticesinde podyumda sürpriz yaşanmadı ve madalyalar sırasıyla ABD’li Simone Biles, vatandaşı Alexandra Raisman ve Rus Aliya Mustafina’ya gitti. Sonuçların açıklanmasının akabinde kameralar farklı bir isme yönelmişti. Çinli jimnastikçi Chunsong, Aliya Mustafina’nın yalnızca 0.116 puan gerisinde kalarak bronz madalyayı kaçırmış, gözyaşlarına hâkim olamamıştı. O gözyaşlarının ardında şaşırtıcı bir başarı öyküsü gizliydi.
Shang Chunsong, 1996 Mart’ında Çin’in yoksul bir köyü Shianping’de dünyaya geldi. İkisi de inşaat işçisi olan anne ve babası bahardaki çam ağacı anlamına gelen Chunsong ismini verdiler ona. Lei isminde küçük yaşlarda görme yetisini büyük ölçüde yitirmiş, kendisinden 6 yaş büyük bir erkek kardeşi vardı. Chunsong’un abisini kör eden sorun, tedavi edilebilir bir aşamadaydı fakat hastane masrafları ailenin boyunu aşıyordu. Yoksulluk önce abisinin gözlerini aldı Chunsong’un.
Chunsong yedi yaşına geldiğinde Yongshun eyaletindeki jimnastik merkezinde eğitim görmeye hak kazandı. Ancak bunun bir bedeli vardı. Her ay belli bir miktarda harç ödemeleri gerekliydi. Ailesinin bunu karşılaması mümkün değildi. Fakat kardeşi Lei, ona destek olma gayesiyle 13 yaşında okulu bırakmaya ve bir kör masör olarak işe girmeye karar verdi. Bu Chunsong’un hayatını yeniden şekillendirecek bir karardı. Belki de olimpiyat şampiyonu olmaktan da öte bir amacı vardı artık. Bir gün kardeşinin yeniden görebilmesini sağlamak ve ona bir ev alabilmek.
Sözünü tuttu. En azından bir kısmını. 2006’da eyalet takımına katılmasının ardından bir maaşı oldu. Antrenörü Xiong Jingbin’e göre zorunda kalmadıkça spor kıyafetlerini bile yenilemeyen bu tutumlu kız, banka hesabının kontrolünü annesinin eline verdi. Kendisi için asla harcama yapmadı ve nihayetinde abisine bir ev aldı. Geriye onu iyileştirmek kaldı.
Ailevi durumu onu belki yaşıtlarına kıyasla daha olgun yapmıştı ancak çocukluk zamanlarındaki yoksulluğun etkileri bugün dahi tezahür ediyor. O dönemde eksik beslenmiş olmasının cefasını her kış defalarca hasta olarak çekiyor. Zira çok minyon ve kırılgan bir vücut yapısı var. Antrenörü ona kilo aldırmayı denediyse de bu konuda başarılı olamadı. Geçirdiği bu zorlu kış dönemleri antrenman programlarını da epey olumsuz etkiledi.
Fiziksel özelliklerinin tek olumsuz etkisi kuvvetsiz bir bağışıklık sistemi değildi. Küçüktü, zayıftı ve yaşını göstermiyordu. 1997 yılında Uluslararası Jimnastik Federasyonu olimpiyatlara katılım alt yaş sınırını 16 olarak belirledi ve bilhassa 2008 Pekin Olimpiyatları’nda Çin takımı ABD’nin önünde altın madalyaya uzandığından bu yana birçok Çinli jimnastikçi gibi onun yaşı hakkındaki şüpheler de tartışma konusu oldu. Onların küçültme olduğunu iddia edenlere karşı Çinli antrenör Lu Shanzen’in cevabı ise şöyleydi: “İnsanların Çinli sporcuların yarışmak için çok küçük olduklarını söylemesi hiç adil değil. Eğer bir kişinin yaşını onun sadece dış görünüşüne bakarak söyleyebildiklerini düşünüyorlarsa, yabancı sporculara bakınca da Çinlilerden çok daha kaslı ve güçlü olduklarını görüyoruz. Öyleyse onların da doping yaptıklarını söyleyebilir miyiz?”
Shang Chunsong, Rio 2016’ya gelene dek ulusal ve uluslararası birçok başarı elde etti. Bir de kaybettikleri vardı. Glasgow’daki 2015 Dünya Jimnastik Şampiyonası’ndan bir ay önce kaybettiği büyükannesi en büyüğüydü belki de bunların. Ailesi onun olumsuz etkilenmemesi için bu haberi ondan saklamak istemişti fakat başarılı olamadılar. Ama o yaşadığı yıkıma ve bundan dolayı antrenmanlarını aksatmasına rağmen bireysel genel tasnif mücadelesini Rio’daki gibi dördüncü tamamladı. Yine tıpkı Rio’daki gibi kendi ülkesinde sosyal medya üzerinden kazanan ilan edildi; cesaretlendirici tepkiler aldı, onlarca kişi ona harika olduğunu söyledi.
Yarışmanın ardından verdiği röportajda “Aslında Rio’ya gelmeden önce madalya beklentim yoktu ama sonuçlar açıklandıktan sonra puanımın Aliya Mustafina’ya çok yakın olduğunu öğrendim ve hayal kırıklığına uğradım. Madalya alabilirdim” diyordu Shang Chunsong. Üstelik onu bronz madalyadan eden, sakatlıklarla boğuşan Aliya Mustafina, kariyerinin son demlerini yaşıyordu ve Rio’ya katılmaya son anda Rus takımından 2 kişinin sakatlanmasının ardından karar vermişti. Shang Chunsong’un yaşadığı hayal kırıklığının boyutlarını tahmin etmek güç değildi. Zira Heywood Broun’un söylediği üzere hayatın asıl trajedisi kaybetmek değil, az kalsın kazanacak olmaktı.
