36 dakikada 2-0, 30 dakikada 3-0, 52 dakikada 4-0… San Marino’nun Euro 2016 elemelerinde oynadığı ve yenilgi yaşadığı bazı maçların gelişimi bu şekildeydi. Yine de tablo bu kadar karanlık değil. Geçen sene Kasım ayında Estonya ile berabere kalarak puan almayı başardılar. Fakat takımın en önemli sorunu hücumda yaşanıyor. Tarihi bir gelenek gibi… Estonya maçı da 0-0 bitmişti zaten.
2014 elemelerinde tek golü Polonya’ya attılar. 22. dakikada Della Valle topu filelere yolladı ve skoru 1-1’e getirdi. Bu sevinç 1 dakika sürdü. Polonya Kuba ile bir kez daha öne geçti ve ardından maç 5-1 sona erdi. Yenilgi; yine San Marino’nun kaderiydi.
2012 elemelerinde gol atamadılar, 2010’da ise ülke tarihinin 8 golle en golcü ismi olan Andy Selva, Slovakya filelerini havalandırdı. Devrenin son dakikasına gelen gol soyunma odasına 2-1 geride girmelerine neden oldu. Acaba umutlanmışlar mıydı? 50. dakikada eski Beşiktaşlı Miroslav Karhan’ın golü maçı bitirdi. 3-1 yenildiler.
2008 elemleri son dönemdeki en golcü turnuvaları oldu. İki gol attılar. İki Brit rakibi de zorladılar. Galler’e de İrlanda’ya da 2-1 mağlup oldular. Hatta İrlanda, galibiyeti son dakikada kurtardı.
Pek inandırıcı olmayacak belki ama zaman zaman iç sahada rakiplerine zorluk çıkarabiliyorlar. Ama o kadar; sadece zorluk çıkarıyorlar, gerisi pek gelmiyor. Bunlar San Marino hakkında bilinen gerçekler. Ülkemizde de hatırı sayılır bir sempati kazandılar bu sayede. İnce bir alay da söz konusu ama kaybedene gösterilen sevgi, son dönemde alışık olduğumuz bir durum değil. Tarihsel bir bağımız da söz konusu. Bir dönem A Milli Takım’a da zorluk çıkartmışlardı. Tarihlerinde ilk kez yenilmedikleri bir maçta; rakip Bülent Korkmaz, Tugay Kerimoğlu, Mehmet Özdilek, Ünal Karaman, Aykut Kocaman gibi isimlerin yer aldığı bir Piontek takımıydı.
10 Mart 1993 günü oynanan bu tarihi maçın sinyallerini ise 28 Ekim 1992 günü vermişlerdi. O gün Ankara’da 4-1’lik bir yenilgi yaşadılar ama ilk kez deplasmanda gol attılar. Eleme grubunda kazandıkları ilk korneri nasıl kullanacaklarını konuşmaları ve ardından golü bulmaları ve 85. dakikaya kadar 1-1’i korumaları Türkiye’de uzun süre tartışıldı.
San Marino seneler sonra bir kez daha deplasmanda gol attı ve dramatik bir yenilgi yaşadı. Önce geçmişe dönelim. 2001 yılı onlar için oldukça verimliydi. Belçika’dan deplasmanda 10 yerken, gol atmayı da unutmadılar. Letonya deplasmanından ise gol ve puanla döndüler: 1-1. O sene tam üç kez gol sevinci yaşadılar. İçerde, deplasmanda…
Ankara’da başlayan, Letonya’da son bulan deplasman golleri ise bu hafta Baltık kıyısında bir kez daha canlandı. Hem büyük bir sevinci hem de bir dramı aynı maçta yaşadılar.
Matteo Vitaioli, 55. dakikada serbest vuruştan attığı golle Litvanya karşısında beraberliği sağladı. San Marino tarihinin gol atan 13. futbolcusu oldu, bir uğursuzluk olacağı belliydi! Son dakikaya kadar bir puana yakın durdular fakat altı dakika uzatmanın eklendiği maçın 90. dakikasında Spalvis’in vuruşları umutları yıktı.
Yenilgilere, hatta farklı yenilgilere alışan bir takım da olsanız son dakika golünün yıkımı büyük oluyor. Belki de daha büyük! 8-9 fark yemek maç içinde kabullenebileceğiniz bir durum. Goller yağmur gibi gelirken kendi kendinize hesaplaşmaya başlar, belki de maç sonu sıralayacağınız ufak bahaneleri hazırlarsınız. Ama skoru korurken, maç sonunda yaşayacağınız kutlamayı düşlerken gol yemek… San Marino için bir büyük tecrübe daha… Yenile yenile yenmeyi öğrenecekler herhalde. 2004 yılındaki unutulmaz Liechtenstein zaferi, tarihteki tek sayfa olarak kalmayacak. Bu tecrübeler ve acılar takımı olgunlaştıracak ve elbet bir gün bir galibiyet daha çıkacak.
En azından bu sefer eve dönüş yolculuğu esnasında üzerinde konuşabilecekleri bir gol var!
