Dünya Yüzme Şampiyonası öncesi milli takımda beklentiler neler? Hedef nedir şampiyonada?
Olimpiyat öncesi son Dünya Şampiyonası ve Olimpiyat akredite yarışı özelliğini taşıyor. En önemli noktalardan biri ilk 12’ye giren bayrak takımlarının direkt olimpiyata 4+2 sporcu ile akredite edilecek olması. Bu anlamda Türk takımı olarak hedeflerimizden birisi burada bir bayrak takımımızın ilk 12’de yer alması. Bununla birlikte ana hedeflerimiz; en az iki sporcumuzun A barajlarını geçmesi, tarihimizde ilk defa yarı final ve final yüzmek.
Bir süredir Bob Bowman gözetiminde bir proje yürütülüyor. Projenin geldiği nokta nedir?
Proje birkaç bölümden oluşuyor:
Baltimore Antrenman Grubu: Bu grubu Baltimore’da yürüten kişiyim. Baltimore’da dört sporcu ve ben antrenör olarak çalışmalarımızı Bob Bowman ile sürdürüyoruz. Bob Bowman nezaretinde bir antrenman grubumuz var. Bunlar Michael Phelps, Alison Schmitt, Chase Kalisz, Lotte Friis, Ciera Runge, Beca Mann, Frank Dyer, Nezir Karap, Alpkan Örnek, Samet Alkan ve Kaan Özcan. Ben de Bob Bowman’ın bu grupta asistanlığını yapıyorum. Yaklaşık 1.5 yıldır burada çalışıyoruz. Seviyemiz çok gelişti, fakat kapatmamız gereken çok büyük bir açık var.
Aynı zamanda ben burada Bob Bowman tarafından bire bir özel eğitim alıyorum. Sadece antrenörlük değil, aynı zamanda idari anlamda da çalışmalar yapıyoruz. Son ABD Colorado Olimpik Hazırlık Merkezi’nde ABD Milli Takımlar direktörü Frank Bush ile çalıştık, toplantılar gerçekleştik.
Antrenör Eğitimi: Türkiye’de farklı bölgelerde birçok ulusal ve uluslararası antrenör ve uzmanlarla eğitimler düzenleniyor. Her ay bir ilde antrenör eğitimi gerçekleştiriliyor.
Antrenör Eğitimi – Baltimore: Baltimore grubu başladığından beri iki aylık periyotlarla 4 antrenör gelip, 2 ay boyunca NBAC ‘de (North Baltimore Aquatic Club – Kuzey Baltimore Su Sporları Kulübü) en alt gruptan en üst gruba girerek eğitim alıyorlar. Bununla birlikte Bob Bowman ve benim tarafımdan ayrıca günlük seminer eğitimine katılmaktadırlar. Bu ay itibarıyla Baltimore antrenör eğitimini bitirmiş bulunmaktayız.
Kurumsallık ve Sistemsel Değişiklikler: Kulüp – antrenör – sporcu akreditasyonu, veri tabanı oluşturulması, milli takımlar vb. gibi bir çok alanda çalışmalar yapılmaktadır. Şu ana kadar hiçbir veri tabanımız bulunmadığı için yapılan işlerin bitip ortaya çıkması zaman alacaktır. Çalışmalar yoğun bir şekilde devam etmektedir.
Kazan’daki şampiyonada yıldızının parlamasını beklediğiniz yeni yüzücüler kimler?
Eğer bizden bahsediyorsan… Benim için Türk takımında yıldız yok. Daha doğrusu yıldız olarak adlandırmak istemiyorum kimseyi. Benim için olimpiyatta finalde yer alabilen bir sporcu belki yıldız olarak adlandırılabilir. Ayrıca şahsi fikrim, ülkemizde yaptığımız en büyük hata, daha küçük yaşlardaki sporcularımızı veya sadece Türkiye’de başarılı olmuş sporcularımızı yıldız olarak tanımlamak ve olmamaları gereken seviyelere çıkarmaktır.
Yabancılardan bahsetmek gerekirse çok yeni yüzler çıkacağından emin değilim. Yüzmede öncü ülkelerin birçoğunun, yeni genç yıldızlarını buraya getirmediklerini gördüm. Bunun nedeni de bu ülkelerin kendi seçme kriterlerinde, dünya şampiyonası barajından çok daha zor barajlar koyarak buraya gelebilecek sporcuları evlerinde bırakmaları.
Bildiğimiz yıldızlardan neler bekliyorsun? Ryan Lochte, Missy Franklin, Chad Le Clos, Ruta Meilutyte…
Ryan Lochte’nin formsuz olduğunu ve hazır olmadığını düşünüyorum. Missy, Berkeley California’da istediği forma bir türlü ulaşamadı ve Olimpiyat için eski antrenörüne döndü. Bu tarz değişiklikler kısa sürede çok olumlu yansımaz. Chad bildiğimiz Chad, bence kaldığı yerden devam edecek ve kendi yarışlarını domine edecek. Fakat 100 metre kelebek şu an favorisi olmayan bir yarış durumunda. Ruta bence kadınlarda kurbağalamayı bir basamak daha yukarı çıkaracak. Katinka Hosszu sezon içinde birçok yarışta çok başarılı yarışlar çıkarmasına rağmen ana hedef müsabakalarında bir türlü istediği performansı sergileyemiyor. Umarım bu sefer yanıltır beni.
Türkiye’de büyük kulüplerin ellerinde çok fazla imkân var ancak konu büyük şampiyonalarda yüzme olduğu zaman direkt madalya umudunun üzerini çiziyoruz. Artık çok çiğnenmiş bir soru olsa da, neden yüzmede bu durumdayız?
En önemli nedeni oturmuş doğru işleyen bir sistemimiz yok. Başarıyı beklemek için geleneksel olarak bazı kriterleri yerine getirmemiz lazım. Bunlar; yıldız ve gençler kategorilerinde her Avrupa ve dünya şampiyonasında yaklaşık tüm branşlarda yarı final ve final yüzebiliyor olmak. Bu durum geleneksel olduğu zaman, üst bölümde büyükler kategorisinde Avrupa ve dünya şampiyonalarında, olimpiyatlarda yarı finaller, finaller yüzmeye başlarız. Büyüklerde ne zamanki yarı final, final yüzmeye başlarız; o zaman bir sonraki adımda madalya düşünmeye başlayabiliriz. Bu aslında herkesin bildiği tek gerçek gelişimdir. Diğer başarılar daha bireysel ve o anlıktır.
Yıldız ve gençlerdeki gelişimimiz sevindirici noktada. Son Avrupa Gençler Şampiyonası’nda 10 final 11 yarı final yüzdük. Neredeyse tüm bayrak takımlarımız final yüzdü. Belki madalya alamadık ama birçok dördüncülük elde ettik. Bu bize toplu bir şekilde gelişimimizi gösteriyor. Gecen hafta yapılan EYOF’ta (Yıldızlar Kategorisi Avrupa Oyunları) bayrak takımı bronz madalya aldı. Yari final, finaller yüzüldü. Benim için madalyadan çok daha değerli gelişmeler.
Bence kulüpler olarak çok fazla imkân sağlıyoruz. Yüzme sporunu çok erken yaşta profesyonelleştiriyoruz. Sporculara maaşlar, birçok imkânlar… Yüzmeye yön veren ülkelerin hiçbirinde Türkiye’de sporculara verilen maaşlar, imkânlar verilmiyor.
Bana göre en önemlisi, kulüplerin yatırımı yanlış yapmalarıdır. Yüzme sporunda sporcudan çok antrenöre yatırım yapılması gerektiğini düşünmekteyim. Eğer performans antrenörleriniz bilgi açısından yeterli düzeyde ve maddi açıdan yeterli durumdaysa istenilen sporcular yetiştirilecektir.
Sistem açısından sizin de bildiğiniz gibi 2009’dan beri çalışmalar yapılmaktadır. Fakat hiçbir yabancı sistem kopyala-uygula olarak çalışmamaktadır. Bu uzun bir süreç ve bu süreçte değişimler olması kaçınılmazdır. Bazen denediğiniz uygulamalar da başarılı olmayabiliyor. Ana çizgiden çok sapmadan, süreklilik ilkesiyle geleneksel bir ekol kurmak için çalışmaya devam ediyoruz.
Eleme yarışlarında sıklıkla Türkiye rekorları kırılmasına rağmen, final yüzemeyen sporcularımızı hatırlıyoruz. Makas bu kadar açıkken bu noktadan sonra yapılması gereken ne?
Bu aslında olduğumuz seviyeyi gösteriyor. 2009’dan beri yaptığımız gibi bunu kabullenip daha çok çalışarak devam etmemiz gerekiyor.
