“Büyüklükten korkma. Bazıları doğuştan büyüktür, bazıları büyüklüğe ulaşır, bazılarına ise büyüklük kendiliğinden gelir.”
Şans da aynen büyüklük gibi doğuştan gelebilir. Gelmediğinde ise Roger Federer gibileri onu getirmek için çabalar.
Tenis tarihinin belki en büyük oyuncusu, üzücü bir Wimbledon final mağlubiyetinden çok kısa bir süre sonra, kendi derneğinin finanse ettiği bir erken eğitim merkezini ziyaret etti. Bunun çok ince düşünülmüş bir PR çalışması olduğuna şüphe yok ancak bazı şeyler taklit edilemez. Tıpkı yardım ettiği çocukların bir şeyler başardığını gören Federer’in yüzündeki mutluluk gibi.
Shakespeare, Socrates Dergi’nin ilk sayısında da yer alan yukarıdaki satırlarını yazarken sanki geleceği görmüştü. Bu kez kortta değildik belki ama Roger’ın büyüklüğü yine oradaydı. Hem büyük bir tenisçi olmanın, büyük bir insan olmak yanında lafı mı olur?
