Wesley Matthews’in kaleme aldığı bu yazı, The Players Tribune’de yayınlandı.
Uçak inişe geçmişti ve pencereden dışarı bakıyordum. Hatırlıyorum da, tek düşünebildiğim buranın ne kadar yeşil olduğu ve etrafta ne kadar çok ağacın olduğuydu. Elbette Utah’ta oynadığım dönemde Portland’a gelmiştim ama bu kez farklı hissediyordum. Kafamın içinde bir sürü düşünce vardı. Nerde yaşayacağım? Takım arkadaşlarım beni sevecek mi? Şehir beni sevecek mi? “Sinirlerimi nasıl zapt edeceğim, heyecanımı nasıl dizginleyeceğim?” diye düşünerek medyadan gelmesi olası sorulara kendimi hazırlıyordum.
Ah, uzmanlar burada olmamam gerektiğini söylüyorlardı! Rip City hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Portland’daki taraftarların sahip olduğu tutkuyu bilmiyordum. Nasıl bilebilirdim ki? Ben bir Ortabatı çocuğuyum – duyduğum tek şey çok fazla yağmur olacağıydı. NBA’deki ilk sezonundan sonra 5 yıllık bir kontrata imza atmanın eşiğindeki biriydim sadece.
Uçak yanaştı ve Trail Blazers’tan içlerinde emekli NBA oyuncularından, sonsuza kadar arkadaşlığımı sürdüreceğim, Hersey Hawkins’in de bulunduğu çok sayıda insan tarafından karşılandım. Valizlerimi almaya doğru ilerlerken, taraftarların tezahüratlarıyla düşüncelerim değişti. Medya oradaydı ve küçük bir çocuğun alnını imzaladığımı hatırlıyorum. Bunca kargaşa ve heyecan olduğuna inanamamıştım.
Portland’ın sevgisini hissettiğim ve taraftarlara olan sevgimin tohumlarının atıldığı an buydu. Elbette Portland’a gelmemdeki son sözü söyleyen Paul Allen’a ve o dönem genel menajer görevini yürüten Chad Buchanan ve Mike Born’a minnettarım. Bana inandıkları için bu üçlüye teşekkür borçluyum. Tüm koçlarıma ve takım arkadaşlarıma müteşekkirim. Moda Center’ın arka planında ve antrenman tesislerimizde geçmişte ve bugün çalışan herkese teşekkürler.
Beş yıl uzun bir süre. Bu beş yılda buradaki insanlarla birçok arkadaşlık kazandım ama asıl minnettar olduğum dostluklar buradaki tüm taraftarlarla olan. Taraftarlar – teşekkürler! Biliyorum bu biraz geç oldu ama doğru şekilde olmasını istedim. Portland’a indiğim ilk andan Trail Blazer olarak geçirdiğim son ana kadar benim için harikaydınız ve bunun benim için ne ifade ettiğini kelimelerle ifade etmem imkansız. Her gece elimden gelenin en iyisini yaptım ve sizden de aynısını hissettim.
Kariyerime Dallas’ta devam etsem de ve Mavs’deki geleceğim için heyecanlı olsam da, Rip City’ye olan sevgim ve minnettarlığım her daim sürecek!
Tekrar teşekkürler,
Demir Adam
Çeviri: Buğra Balaban (@7naka)