*Bauke Mollema, bu yazıyı Cyclingnews için kaleme aldı.
Sezonu kendi adıma kapatmaya çok yaklaştım. Yeniden Hollanda’da ailemle olmak ve yoğun antrenmanları biraz geride bırakmak çok güzel.
Bu sezonki son yarışım Japonya Kupası olacak. Bu aynı zamanda tek günlük bir yarış için fazlaca seyahat anlamına geliyor. Ama Japonya ile ilgili birçok güzel hikâye dinledim ev bu güzel ülkedeki yarışı iple çekiyorum.
Uzun bir sezon oldu. İlk yarışıma Ocak ayında çıkmıştım ve son yarışım bu hafta sonu olacak. Her ne kadar uzun olsa da ana hatlarıyla bu sezonun iyi geçtiğini düşünüyorum.
Büyük bir yarışta zafer alamamış olmak bu sezonki hayal kırıklığım. Ancak bu noktası hariç yılın iyi geçtiğini düşünüyorum. Birçok kez podyuma çıktım, ilk 10’a girdim… Fransa Turu’nda da 7. oldum ve böylelikle üst üste üç sene kendimi ilk 10’a atmayı başardım.
Yine de söz sonuçlardan açıldığında her zaman daha iyisini istemelisiniz. Her zaman daha fazla gelişebileceğimi düşünürüm. Örneğin, bu seneki Klasikler sezonum geçen yılki kadar iyi değildi. Bunun Bask Turu’nda yaşadığım kazayla ilgili olduğunu tahmin ediyorum ve daha da gelişmeye bakıyorum.
İyi bir seneyi tamamlıyorum. Sezon içerisinde çok fazla çalıştım ve katıldığım yarışların çoğunda zirve mücadelesi verdim. Birçok defa podyuma girmem bu seneki tabanımın yüksekte olduğunu gösteriyor.
Bazı yarışlarda zaferi çok ufak farkla kaçırdım. Tirreno-Adriatico’da birçok favorinin yarıştaki varlığına rağmen Nairo Quintana’nın arkasından ikinci oldum. Birçok Fransa Turu favorisinin yanında diğer genel klasman iddialılarının da olduğu mücadelede aldığım bu derece, sezona çok iyi bir başlangıç demekti. Bunun üzerine Alberta Turu’nu kazanmak da elbette güzeldi.
Bask Turu’nu çok seviyorum ve bu sene kraliçe etaba denk gelen dördüncü yarış gününü ikinci tamamladım. Ancak bir sonraki gün ciddi bir kaza geçirdim. Üzülmüştüm, çünkü bu kaza beni çok yakınında olduğum bir WorldTour zaferinden alıkoyuyordu.
Bu sene 6 defa ikinci oldum. Bu sayı biraz fazla. Umarım önümüzdeki sene bunların birkaçını birinciliğe çevirebilirim. Yıllardır profesyonel olarak yarışıyorum. O çok kazanan bisikletçilerden biri değilim ve muhtemelen hiçbir zaman olamayacağım. Yine de önümüzdeki yıl birkaç yarış daha kazanabileceğimi umuyorum.
Şu an istikrarlı bir seviyem var ve kazanmayı teğet geçiyorum. Yarışlarda birkaç iyi gün daha çıkarmak zorundayım. Sanırım en önemli şey de bu. Bu sezon kazandığım tecrübeyle, istikrarlı giden çizgimi birleştirerek farklı bir çalışma yapabilirim. Özel hamleler önümüzdeki yıl bana zafer getirebilir.
Ama öncelikler unutulmasın… Japonya’dan evime döner dönmez tatile başlayacağım. Ailemle birlikte Güney Fransa’da birkaç hafta geçireceğiz. Sonrasındaysa yeniden çalışma zamanı gelecek.
İki-üç hafta bisiklete bineceğimi düşünmüyorum. Bunu izleyen iki haftada da pek fazla şey yapmam. Bu bir aylık tatil döneminden sonra antrenmanlara başlarım. Kışın antrenman yapmayla alakalı bir sorunum yok. Güzel bir değişiklik oluyor ve evde daha fazla zaman geçiriyorum. Ailemle birlikte olmak harika.
Tüm bu süreçler başladıktan ortalama üç ay sonra da 2016’nın ilk yarışı gelecek. Şimdiden gelecek seneyi iple çekiyorum!
