Birkaç haftadır Kaepernick’in lanetinden bahsetmiyordum NFL’de yaşadığımız sakatlıklar aslında devam ediyor olsa da. Fakat Green Bay Packers taraftarlarının heyecanla beklediği haberin geldiği ve de Aaron Rodgers’ın sahalara döneceğinin açıklandığı haftada bu lanetin bizi boş geçmesi beklenemezdi elbet. As oyun kurucularının (QB) sakatlığından sonra Kaepernick’e şans vermeyi düşünmemiş olan takımların pek de üstün performans sergilememiş isimlerini bile es geçmiyor, hedefinden o kadar emin. Deshaun Watson sakatlanınca berbat performansına rağmen –gerçi son haftalarda biraz düzelmişti- Tom Savage’ı mı oynatacaksınız? Onu da sakatlarım. Bütün sene oyun kurucu mevkiinde rotasyon yapmaktan başınız döndü ama beni düşünmediniz öyle mi sevgili Broncos? Güle güle Trevor Siemian. Demek Tyrod Taylor’ın geçici yokluğunda hâlâ Nathan Peterman’ı oynatıyorsunuz ha? Siz bilirsiniz. Yetmez, günahsızların da canı yanmalı! Bu sene sürpriz bir performans gerçekleştirmiş olan New York Jets’in QB’si Josh McCown’ın elini kırayım, ve de iyice canınızın yanması için Philadelphia Eagles’ın üstün performansının mimarlarından ve ligin en iyi oyun kurucularından Carson Wentz’in de diz bağlarını koparayım. Perşembe gecesi maçında Brandon Williams’ın yaşadığı korkutucu sakatlığa vs. değinmiyorum bile. (Bu arada bahsi geçmişken bir not: Başına darbe aldıktan sonra yerde böyle kıvranan bir oyuncuyu “buna bir şey olmamış ya ne beyin sarsıntısı?” deyip oyuna geri yollamak nasıl bir zihniyettir? NFL zaten beyin sakatlıklarını ciddiye almıyor diye eleştirilirken böyle bir şeye nasıl izin verilir? Neyse ki bir akın sonra oyundan çıkardılar ama inanılmaz.)
Haftayı kısaca özet geçeyim şimdi.
*Carolina Panthers’ın sahibi Jerry Richardson’ın hakkında, işyerinde uygunsuz davranışlarda bulunduğu iddiaları sebebiyle soruşturma başlatıldı. 81 yaşındaki beyaz ve zengin bir adam ne gibi bir kötü muamelede bulunmuş olabilir ki çalışanlarına, çok şaşırtıcı!
*Seahawks – Jaguars maçında maçın son anlarında çıkan gereksiz kavga (ki bu Seahawks’ın ilk vukuatı değil, benzer bir hareketi 2015 yılındaki Super Bowl finalinde de yaptılar Patriots’a karşı), Seahawks’lı oyunculara tribünlerden atılan yabancı maddelere de değinmeden olmaz tabii. PFDK göreve.
*Biraz da eğlenelim: Geçen haftaki Colts-Bills maçından oyuncu mikrofonunun yakaladığı anlar videosunu izlemenizi tavsiye ederim, zira kamera şakası gibi anlar yaşanıyor. Kayıp düşen futbolcular, kaçan saha golleri, Roberto Carlos’un Adam Vinatieri’yi ayakta alkışlayacağı ekstra sayı (hem de ceza yüzünden 33 değil 43 yardadan attı bunu!)… Her hafta yapay karla böyle bir tane maç oynatılsa razıyım ben.
*Ve normal sezonun bitmesine 3 hafta kalmışken mükemmel bir eğlence kaynağı: Playoff simülatörü! Mesela Rodgers döndükten sonra, son haftada Packers’ın Lions’ı son haftada yeneceğini varsayarsak Playoff’lara kalma şansı %22 olarak gözüküyor. Bills eğer 16. haftada Patriots’ı yenerse senaryoların %53’ünde Playoff’ları görüyor! Seahawks bu hafta Rams’e yenilirse şansı %27’e geriliyor. Sınırsız senaryolar düşünmek mümkün.
HAFTANIN EN GÜZEL HAREKETLERİ
Pas oyunları: Bu hafta epey bereket yaptı bu kategori ama cidden hepsi birbirinden güzel farklı sebeplerden ötürü. Julio Jones (Falcons), Tommylee Lewis (Saints), Albert Wilson (Chiefs), Brenton Bersin (Panthers), Cam Newton (Panthers), Kyle Juszczyk (49ers), DeAndre Hopkins (Texans), Mitch Trubisky (Bears), Tyrell Williams (Chargers), Keenan Allen (Chargers), Dak Prescott (Cowboys), Trey Burton (2 adet touchdown, Eagles), Cooper Kupp (Rams), Dion Lewis (Patriots), Jay Cutler (Dolphins), Robby Anderson (Jets)
Kazanan: Carson Wentz’in, defalarca izlememe karşın hâlâ daha Alshon Jeffery’nin ellerine nasıl ulaştığını anlamadığım bu müthiş touchdown pası bu haftanın en iyi pas oyunu. Ha, ufak bir not, bu pozisyon Wentz’in diz bağları koptuktan sonra gerçekleşiyor! Kendisi şu an sezonu kapamasına yol açan sakatlığı yaşamış hâlde yani, zaten hiç hareket ettirmiyor bacağını neredeyse.
https://www.youtube.com/watch?v=oMAikewplYY
Koşu oyunları: Marshawn Lynch (Raiders), Cam Newton (Panthers), LeSean McCoy (Bills -yani normal sahada gene etkileyici olacak hareketi karda böylesine yapmak, pes-), Mitch Trubisky (Bears -evet burada koşan Jordan Howard ama Trubisky Oscar’lık bir kandırma performansı sergiliyor, sonra kendi koştuğundan da yaptı bir tane), Chris Ivory (Jaguars), Jaydon Mickens (Jaguars), Alex Collins (Ravens)
Kazanan: Trevor Davis’in maçın uzatmalara gitmesinde büyük rol oynamış degaj kontrası. Öte yandan düşünüyorum da, belki Davis’e ödül vermek yerine bütün Browns özel time oyuncularını Sabri Bey ilan etmeliydim. Hele 50 numaralı B. J. Bello’nun burada öyle bir çelme teşebbüsü var ki futbol değil de çayda çıra falan oynuyor sanki öyle bir vücut diline sahip.
Savunma oyunları: Marshon Lattimore (Saints –pozisyonun tekrarında fiziksel efor ve oyun konsantrasyonu çok daha iyi anlaşılıyor), Jarrad Davis (Lions), Shelby Harris (Broncos), Kyle Emanuel (Chargers), Terence Garvin (Seahawks), Kayvon Webster (Rams –bu pası nasıl kapabildiler halen anlamış değilim), Blake Countess (Rams), Xavien Howard (Dolphins)
Kazanan: Eddie Jackson. A.J. Green gibi namlı bir dış açığı saha dışına döndüre döndüre çıkartırken bir yandan topu ellerinden sökmek ve de bütün bunları sahanın içinde kalarak yapmak kolay iş değil.
HAFTANIN SABRİ BEYLERİ
Sevgili Saints ve Falcons oyuncuları, sıraya dizilin hepinizi sorguya çekeceğim Vizontele’deki Cem Yılmaz gibi. Öncelikle Matt Ryan, yahu bunlar nasıl pas kaptırmalar yahu, bunu artık Deshone Kizer bile yapmıyor! Sonra sen Drew Brees, n’oldu Ryan’ı mı kıskandın, kaç senelik tecrüben var o topu o noktaya niye atıyorsun yahu? Sonra sen Devonta Freeman, maç bitmek üzere, takımının paniğe ihtiyacı yok nasıl düşürürsün o topu orada? Ama en ağır lâf Sean Payton’a: Az önceki pozisyonun devamında sırf mola alacağım diye hakeme abartılı tepkilerde niye bulunup da ceza yiyor ve maçı kaybediyorsun? Yahu siz çaylak değilsiniz bir şey değilsiniz üst üste bu hatalar ne böyle?
Sevgili J.R. Sweezy. Takımının mola hakkı yok, bir an önce çizgiye dizilip hücum başlatmanız lâzım. Serî olman lâzım. Niye topun üstüne yatıp uyuyorsun yahu maçtan sonra git yatağında uyu?
Sevgili Giants defansı. Yahu daha 5 hafta önce Rams’e verdiğiniz basit touchdown’larla dalga geçti bütün futbol camiası, eh şimdi Rod Smith’e böyle beleş touchdown vermek nedir birader antrenmanlarda ne yapıyorsunuz siz birdirbir mi oynuyorsunuz?
Sevgili Brandon McManus. Sen vasatın üstünde bir vuruşçusun. Hava günlük güneşlik. Mesafe 29 yarda, ekstra sayı mesafesinden bile kısa. Eh bunu nasıl kaçırdın yahu? Ki bu ilk de değil, 2.5 ay önce Raiders’a karşı gene 29 yardadan kaçırmıştın? 29 sayısıyla alakalı bir travman mı var arkadaşım? Bu sene bloklanmadan kaçan saha golü denemelerini mesafeye göre dizdiğimizde en kısa 2. ve 3. mesafe senin. N’apacaz şimdi?
Bir başka vuruşçuyla bu bölümü noktalayalım. Sevgili Stephen Gostkowski. Sana iki sorum var: Onside kick (kısa başlama vuruşu) nedir, niye atılır? Biliyor musun cevabı? Biliyorsan bu ne böyle yahu? Topun üstünde böcek gördün de ondan mı korkup tepikledin? Birden çocukluk anıların mı canlandı ve kendini 3 yaşında sandın? Ne bu?
HAFTANIN TAHMİNLERİ
Haftaya üçte sıfır ile başladım, bakalım bugün neler gösterecek…
New York Giants (+7.5) – Philadelphia Eagles: Normal şartlarda ununu elemiş, eleğini asmış Giants’a karşı farka koşacağı bir maç olurdu bu Eagles’ın, ama son iki haftadır yaşananlar işleri epey değiştirdi. Öncelikle Eagles cephesinde, daha önce de belirttiğim üzere ciddi bir oyun kurucu değişikliği var. Wentz’in sezonu kapatması, Eagles’da ipleri Nick Foles’un devralması anlamına geliyor. Milyon dolarlık soru şu: Hangi Foles’u göreceğiz? 2013 yılında Pro Bowl’a seçilmiş, 13 maçta 27 touchdown, 2 pas kaptırma, %64 pas isabeti ile oynamış Foles mu, yoksa kariyerinin geri kalanında 29 touchdown, 25 pas kaptırma ve %59.4 pas isabeti istatistiklerini sergilemiş Foles mu? Ya da bu sorunun bir adım ötesine geçersek; hangi Foles’u göreceğimiz, derinlikli bir koşu hücumuna ve çok çeşitli pas opsiyonlarına sahip Eagles hücumunun performansı için ne kadar kritik öneme haiz? Geçen hafta Wentz sahadayken 35-31 mağlup durumda olan Eagles, Foles’un sahaya girmesinden sonra 12-0’lık bir seriyle 43-35’lik galibiyete uzandı fakat bunda pay sahibi olan Foles değildi zira 12 sayı 2 saha golü ve bir top düşürme kontrası (fumble return) ile geldi. Eagles savunması, en az onlar kadar iyi Rams savunmasını epey gölgede bıraktı diyebiliriz sadece 198 yarda gitmelerine izin vererek ve de 2 kez top düşürterek.
Bu durumda talih Eagles’ın yanında gibi duruyor değil mi? Giants geçen hafta Cowboys’a karşı 20 sayılık bir mağlubiyet almış olsa da, maçın bitmesine 7:40 kala skor 10-10’du. Giants’ın Seahawks karşısında sergilediği epey etkileyici tehlikeli bölge savunmasının bir örneğini de geçen hafta Cowboys karşısında gördük, fakat nefesleri maçı bitirmeye yetmedi. Aslında Giants’ın hiçbir iddiası olmaması lâzım şu noktada fakat geçen hafta başantrenörlerini kovmuş olmaları, Eli Manning’e yapılan saygısızlık ve kendisinin hâlâ daha belli bir seviyede futbol oynayabildiğini kanıtlama çabası içinde olması bu maçı gene de ciddiye alacakları anlamına gelmekte. Eagles’ın kazanacağına şüphem yok, lâkin 17-10 gibi normalde beklenenden çok daha yakın bir skor göreceğimizi düşünmekteyim. Aslında tehlikeli bölge hücumunda lig lideri olan Eagles, Wentz olmadan bol miktarda saha golü denemek zorunda kalacaktır. İş iki savunmanın ekstra ne kadar sayı yaratacağına bağlı olacak.
Carolina Panthers (-3) – Green Bay Packers: Haftanın Playoff mücadelesi açısından en önemli maçlarından birisi. Packers için Rodgers’ın nihayet sahalara geri dönecek olması ve de koşucu Jamaal Williams’ın Ty Montgomery’yi kesinlikle aratmayan performansı oldukça iyi haberler. Fakat Rodgers’a mistik bir statü atfetmeden önce kendisinin bu seneki performansını hatırlayalım: Oldukça tartışmalı hakem kararlarının damga vurduğu bir Packers galibiyeti, Falcons mağlubiyeti, zar zor geçilen vasat bir Bengals takımı, gene son anda gelen bir Cowboys galibiyeti. Tek rahat galibiyet, o zamanlar oyun kurucu mevkiinde Mike Glennon’ı oynatıyor olan Bears karşısında gelmişti. Bu hafta karşılarında, geçen hafta gerek tehlikeli bölge savunması, gerekse diriliş gösteren koşu hücumu ile olumlu sinyaller gösteren ve Keenum önderliğindeki Vikings’i yenmeyi başarmış Panthers olacak. Packers’ın maçı kaybettiği anda Playoff umutlarının suya düşüyor olması şüphesiz onlar için ekstra motivasyon olacaktır ve de Rodgers sahalara döndüğü ilk maçta böyle bir senaryo yaşamamak için elinden geleni yapacaktır, fakat geçen hafta, yedek QB Brett Hundley’nin fena olmayan performansına karşın Cleveland’ı zar zor yenebilmiş bir takımın birden Panthers’ı geçecek performansa ulaşacağına yüksek ihtimal veremiyorum.
Minnesota Vikings (-11) – Cincinnati Bengals: Cincinnati temsilcisi geri kalan üç maçını kazansa dahi Playofflara kalma şansı %2’de, o yüzden sezonları pratik olarak sona ermiş durumda. Karşılarında geçen haftaki Panthers mağlubiyetinden sonra konferans 1.liği şansını neredeyse yitirmiş, fakat Eagles’ın çetrefilli durumu sebebiyle o yarıştan hâlâ kopmamış, ispatlayacak bir şeyleri olan Vikings’i bulacaklar. Minnesota temsilcisi bu sezon karşısında Cleveland ve Tampa Bay gibi güçsüz rakipler bulduğu zaman farka gitmekten çekinmemişti, Bengals ise iki hafta önceki Pittsburgh maçı hariç güçlü takımlara karşı hiçbir varlık gösterememişti. Dış açık A. J. Green kilitlendiği anda Bengals hücumu neredeyse tamamen paralize oluyor, ve de rakibin dış açık opsiyonlarını etkisiz kılma hususunda Vikings’in sicili bir hayli parlak. Koşu hücumunda Mixen tehditinden de yoksun olan Bengals, Vikings için rahat geçeceği bir rakip olacaktır.
Buffalo Bills – Miami Dolphins (+3): İki hafta üst üste Broncos ve Patriots hücumlarını sahadan silmiş bir Dolphins takımı var elimizde. Hadi Broncos neyse de, Patriots’a ve Brady’ye tarihî düzeyde kötü bir hücum performansı sergiletmiş olmaları inanılmazdı. Geçen hafta karlı New Era stadında tabiri caizse cebelleşmiş olan Bills oyuncularının kendilerini ne kadar toparladıklarından emin değilim, zira aynı şartlarda savaşmış Colts’un Perşembe gecesi ikinci yarıda nasıl formdan düştüğüne yeni şahit olduk. New England ve Kansas City savunmalarına iki haftadır toplam 19 sayı atmış Bills yerine Denver ve New England savunmalarına toplam 62 sayı kaydetmiş Dolphins’in daha şanslı olduğunu düşünmek çok da afaki değil bu maç için. İki takım arasında fazla güç farkı yok, Playoff umutlarını her iki ekip de koruyor ama Dolphins doğru zamanda form tutmaya başlıyorsa eğer çok ilginç şeyler gerçekleştirme potansiyeline sahip etkileyici dış açık savunmacısı Xavien Howard ve koşucusu Kenyon Drake’in parlayan yıldızlarını da hesaba katınca. Ve evet, Buffalo’da Pazar günü kar yağışı beklenmiyor şimdilik.
Jacksonville Jaguars (-11) – Houston Texans: Bunu söylediğime inanamıyorum ama galiba Blake Bortles düzgün bir oyun kurucuya dönüşüyor? Tamam, geçen hafta rakipleri Seahawks’tı ve de Seattle ekibi çok ciddi savunmacı kayıpları yaşadı Richard Sherman ve Kam Chancellor’ın sakatlıklarıyla ama gene de Keelan Cole (kim?) ve Dede Westbrook’a (hı?) toplam 180 yardalık pas atmak, hem de bunu Seahawks’ın bam bam bam pas baskısına rağmen gerçekleştirmek muazzam bir iş. 18/27 pas isabeti, 268 yarda ve 2 touchdown. Kendisinin artan özgüveni, neden son maçlarında gergin anların yaşandığı sorusuna verdiği cevapta zahir: “Takımlar Jaguars’a yenilmeye alışık değil. 60 dakika boyunca onların ağzına sıçtık.” Jaguars’ın, Russell Wilson gibi bir sihirbaza bile 3 pas kaptırma, 2 yere çalınmalık bir kabus yaşatan pas savunması, karşısında 19 maçlık kariyerine (ki bunların sadece 7’sinde ilk 11’de) 24 yere çalınma ve 8 pas kaptırma sığdırmış T. J. Yates’e hayatı zindan edecektir. (Geçen hafta sonradan girdiği maçtaki olumlu performansına aldanmayalım, zira bu yedekten gelen beklenmedik performansı övülen oyun kurucular genelde bir sonraki hafta patlıyorlar. İnanmayan Nathan Peterman’a sorsun.) Evet, Texans’ın elinde sahanın neresine atılırsa atılsın gidip o pası tutan bir DeAndre Hopkins mucizesi var ama 3. sırayı kovalayan Jaguars karşısında kafi olmaz bu.
New Orleans Saints (-16) – New York Jets: Bu sene beklentilerin çok üstünde bir performans sergilemiş olan New York ekibinin –sıfır çekmesini bekleyenlerin sayısı hiç de az değildi sene başında- bu denli yüksek bir handikap görmesi normal şartlarda mümkün olmazdı, ancak McCown’ın sezonu kapatmasından sonra forma şansı bulacak olan Bryce Petty’nin 1.5 senelik kariyerindeki performansı hiç ama hiç iç açıcı değil. Zaten 4 maça ilk 11 başlamış olan Petty’nin en başarılı maçındaki (geçen sene 49ers karşısında) istatistikleri şu şekilde: 23/35 pas isabeti, 0 touchdown, 1 pas kaptırma, 6 yere çalınma. Ligin en iyi 24. hücumuna sahip olan Jets’in geçen hafta dışında her maç en az 10 sayı bulması, ortalamada ise 22.1 sayıyı görmesi epey şaşırtıcı; bunun bir numaralı sebebiyse Josh McCown önderliğinde ligin en verimli 6. tehlikeli bölge hücumuna sahip olmalarıydı. Son 4 haftada 2 mağlubiyet almış, hücumdaki formu soru işaretleri yaratmaya başlayan Saints, farklı galibiyetin kokusunu aldığı anda Jets’in peşini bırakmayacaktır, fakat sürpriz bir direniş de şaşırtıcı olmaz.
Washington Redskins – Arizona Cardinals (+4): Playoff umutlarını yitirmiş iki ekibin mücadelesi her türlü sürprize açık olacaktır. İki takımın bu sezonki kaderi aslında epey denkti diyebiliriz, hücumları fena olmayan savunmalarına yetişemedi fakat bunda en büyük pay sahibi gelişme zorlu fikstürleri ve de yaşadıkları sakatlıklardı (Cardinals için David Johnson, Carson Palmer ve şimdi de Adrian Peterson; Redskins içinse darmadağın olmuş hücum koruma hatları) Vasatın altında bir Titans savunmasına karşı 261 yarda ilerleyip ancak 4 tane saha golüyle skor üretebilmiş olan Cardinals’ın, daha iyi bir savunmaya sahip olan Redskins karşısında ne yapabileceği soru işareti. Tabii madalyonun öteki yüzünde de şu var: Ligin en iyi koşu hücumlarından birine sahip olan Tennessee ekibine 22 denemede 65 koşu yardası verdiler. Redskins’in savunması 5 haftadır ancak Giants’a karşı biraz direniş gösterebilmiş durumda, o eski hâlinden eser yok ve de iki haftadır hücumları da epey sarsak bir görüntü sergiliyor. QB Kirk Cousins maçlara iyi başlasa da ve de sıfırdan hücum aksiyonları yaratsa da hücum koruma hattı bir yerden sonra pes ediyor ve de bunun faturası son 7 haftada 25 yere çalınma şeklinde kesiliyor kendisine. Maçı kimin kazanacağı gene de belli olmaz ama ibre, maça favori olmayarak çıkacak olan Arizona’dan yana.
Cleveland Browns – Baltimore Ravens: Cleveland’ın durumunu, taraftarlarının sezonu galibiyetsiz kapatmaları durumunda bir geçit töreni planlıyor olmaları özetler herhalde. Aslında ilk galibiyetlerini almaları için şartlar olgunlaşmıştı, fakat bir Browns kaybedenliği kolay yetişmiyor efendim. İlk yarının sonlarına doğru Dimyat’a touchdown’a giderken pas kaptırıp evdeki saha golünden olmaları, maçın bitimine 3 dakika kala yapmaları gereken Packers’ı kendi sahalarında tutmakken 65 yardalık degaj kontrası yemeleri, ve de uzatmalarda Kizer’ın bir çaylağa yakışır şekilde pas kaptırması ümitlerini boşa çıkardı. Browns’ın geriye 3 maçı kaldı, ve bunlardan sadece bir tanesi kazanılabilir seviyede. Geçen hafta ligin en iyi takımlarından Steelers’a karşı başa baş bir mücadele vermiş, her sene bu zamanlarda form tutan, koşucu Collins’in son 4 haftada 5 touchdown almasıyla ve de iyi bir pas yakalama tehdidi olan koşucu Danny Woodhead’in de kadroya katılmasıyla birlikte birlikte ciddi bir koşu hücumu tehdidi de oluşturabilmiş Ravens, Browns’un o galibiyeti alacağı takım değil maalesef. Evet, ligin en iyi pas savunmalarından birisinin, sezon ortalarında “eskisi kadar iyi oynayamıyorum belki de jübile vaktim gelmiştir” mealine açıklamalar yapan Ben Roethlisberger’dan 506 pas yardası yemesi enteresan bir işaret, fakat rakip takımda her türlü uzun pası tutup çekebilecek nitelikte bir dış açık olan Antonio Brown olunca bu tür istisnai durumlar yaşanabiliyor. Cleveland’ın hedefi bu maçı yakın skorda tutup, bir sonraki haftaya Bears maçına ümitli girmek olmalı. Evet, performansı zirve yapmış Browns koşu savunması belki Collins’i durdurup Ravens hücumunu sekteye uğratabilir lâkin kışın bambaşka bir QB’ye dönüşen Joe Flacco ve vasat üstü dış açıklar Mike Wallace ve Jeremy Maclin pas hücumunda o olası açığı kapatacaklardır.
Seattle Seahawks – Los Angeles Rams (+1.5): Seattle temsilcisi için kötü bir haberim var: Geçen hafta Jaguars karşısında ne gördülerse benzeri şeyleri Rams de onlara uygulayabilecek kapasitede bir takım. Jaguars’ın pas baskısını aşmak için geçen hafta Wilson’ın hızlı paslarından ve de mobilite özelliğinden yararlanmak istemişlerdi, derin paslar arada işe de yaramıştı ama maç sonunda tabelada 3 pas kaptırma, 2 yere çalınma yazıyordu. Jaguars seviyesinde olmasa da Rams de ligin kalburüstü pas baskısı yaratan ekiplerinden. Gene dış açık savunma mevkiinde yaşadıkları sakatlık sebepli baskıyı nötrlemek için bam bam bam savunma –ya daha çok ağırlık veriyorlar, fakat Rams’in hücum koruma hattı yeterince sağlam duruyor ve de Goff’un pas opsiyonları Bortles’a kıyasla daha tehditkâr. Seattle üç haftadır rakibin gücünden bağımsız olarak 24 sayıya ulaşıyor zira bu hücum koruma hattıyla Wilson’ın yapabileceklerinin üst sınırı az çok bu kadar ve savunmaları da eski sayı üretir gücünde değil. Rams 25 sayı civarını görür mü? Bu sene 13 maçta sadece 3 defa o düzeye çıkamadılar, ve de bunlardan biri bizzat Seahawks karşısındaydı ama Seahawks’ın o hâlinden eser yok şimdi.
Pittsburgh Steelers (+2.5) – New England Patriots: İki takımın da maçı farklı kazanması yahut kaybetmesi için birden çok sebep sıralanabilir. Pittsburgh temsilcisi, bu sene 7 sayıdan az farkla biten 8 maçının 7’sini kazanmış durumda. Bu şans bir yerde dönmeli. Üzücü bir omurga sakatlığına kurban verdikleri Ryan Shazier’in sakatlığının defansta yarattığı boşluğu da henüz doldurabilmiş değiller, zaten kaide olarak bu tür oyuncuların eksikliğine adapte olmak birkaç hafta alabiliyor. Öte yandan Patriots geçen hafta Dolphins karşısında hem hücum, hem savunma anlamında sahadan silindi ve aslında uzun bir süredir de güçlü sayılacak bir rakiple oynamadı. Dolphins’in koşucusu Kenyan Drake’e 114 koşu, 79 pas yardası vermiş Patriots savunması Le’Veon Bell’e, Antonio Brown’a neler vermez? Tabii geçen hafta sahada Rob Gronkowski gibi bir “tehlike anında pası veriniz” iç açığı yoktu cezalı olduğu için, iki takımın yaptığı son dört maçı da Patriots almış durumda, Steelers’ın başantrenörü Mike Tomlin, Bill Belichick’i görünce eli ayağına dolaşıyor bir sebepten, ve de Tom Brady 2013’ten beri en kötü QB rating’ini (oyun kurucu performansını özetlemeye çalışan bir istatistik) sergilediği bir haftadan sonra muhakkak geri dönecektir. Fakat Patriots’ın maçı alacak olması dahi farkın illa 2’den fazla olacağı anlamına gelmiyor. Toplamda daha iyi bir takım görüntüsü vermesine karşın evinde favori gösterilmeyen takımı tercih ediyorum ben de.
San Francisco 49ers – Tennessee Titans (+1.5): Geçen hafta Cardinals karşısında Tennessee temsilcisinin hücumu kelimenin tam anlamıyla istop etmişti. Son 4 akında sadece 13 yarda gidebilmişler, 3. çeyreğin sonlarından itibaren de iki pas kaptırmışlardı. Tabii Cardinals defansı ligin DVOA’ya göre en iyi 5 defansından birisi ve de 49ers kesinlikle o seviyede değil. Birkaç hafta yedek kulübesini ısıttırdıktan sonra nihayet oynatmaya başladıkları Jimmy Garoppolo kariyerine iki maçta iki galibiyet ile başladı ama her iki maçta da çok parlak bir performans sergilememişti. Evet, dış açık Marquise Goodwin’in “ya siz çıksanıza” dedirtircesine övgüleri var kendisine ve de takımın ruhunu değiştirdiği muhakkak, fakat hata yapmayı seven Mariota’yı zorlayamayacak kadar alt seviyelerdeki 49ers pas savunması eğer direnç gösteremezse Garoppolo’nun önderliğinde bulacakları ~20 sayı maçı kazanmak için yeterli olamayabilir.
Oakland Raiders – Dallas Cowboys (-3): Geçen hafta Kansas City defansının bütün bir yarı boyunca 0 sayıda tuttuğu Oakland hücumu, Kansas City’den azıcık daha iyi savunma performansı gösteren, belkemiği Sean Lee’ye de kavuşmuş Dallas temsilcisi karşısında ne yapar? (Lee geçen hafta 10 çelme (tackle), 1 pas kapma ile oynadı) Peki son iki maçtır, koşu hücumunda Elliott’ın eksikliğini telafi etmeyi öğrenince hücum performansını tekrar sezon ortası seviyesine çıkarmış Cowboys takımı, en kötü savunmalardan birine sahip olan Oakland’a kaç sayı atar en az? Bu sorulara Raiders lehine cevap bulamıyorum açıkçası. Handikapın sadece 3 sayı olması tuhaf açıkçası ama sırf o tuhaflık yüzünden bir şeylerden işkillenip Raiders’ı seçemeyeceğim.
Tampa Bay Buccaneers – Atlanta Falcons (-6.5): Atlanta uyanıyor. Hücumda Mohamed Sanu’yu çok daha verimli kullanmaları (sene başında pas hedefi olduğu oyun başına aldığı yardalar 1 ve 6.5 arasında değişirken dört haftadır 7.11’in altına inmemiş durumda), dış açık savunmacısı Desmond Trufant’ın etkileyici savunma performansı gibi faktörler bu yükseliş gösteren form grafiğini açıklayan bazı sebepler. Evet, Matt Ryan geçen hafta çok basit hatalar yaptı ancak gene de zorlu Saints maçında sahadan galibiyetle ayrılan taraf olmak kolay iş değil. Öte yandan Buccaneers’da Jameis Winston tutarsızlıklarına devam ediyor, tam “aa belki bu maç iyi oynar” diyecekken hatalı bir pas kaptırıyor. Buccaneers bu sene kalburüstü hiçbir rakibe karşı maç kazanamamış durumda, ayrıca Falcons da Playoff’ların kokusunu almış, ciğerlerine çekmiş bekliyor. Atlanta temsilcisi, zayıf Buccaneers savunmasına karşı iyi bir performans sergileyecek ve farklı galibiyete ulaşacaktır.
Geçen haftanın tahminleri: 8-6-1
Sezon toplamı: 93-105-6
