Kayakla atlamayı Eurosport’u açık kalmış bir kuruyemişçi televizyonunda veya konuşacak malzemeyi bitirmiş bir misafirlik evinde görmüş olabilirsiniz. Gördüğünüzde ne olduğunu bilmeseniz bile takılacağınız, nasıl izlenmesi gerektiğine dair bir kuraldan haberdar olmaksızın, gidilen mesafeye şaşırarak tüm yayından keyif alabileceğiniz bir spordur. Dört Tepe ise biraz uzmanlık gerektiriyor.
*
Her sporcu, çocukken izlediği ve sayesinde spora başladığı kişi gibi olmak ister. Spora başlayan her çocuk, günün birinde dünya şampiyonu veya olimpiyat şampiyonu olmak ister. Kayakla atlamaya başlayan her çocuksa, Dört Tepe Turnuvası’nda olmak ister. Dört Tepe Turnuvası sadece kazanmak için geldiğiniz bir turnuva değildir. Dokuz bin kişinin yaşadığı bir Alman köyünde 50 binden fazla kişinin bir araya gelip bir spor festivali yaratması, yılbaşını bu festivale gelen insanlarla beraber kutlamak, yeni yılın ilk gününde sabah erkenden kalkıp atlayış yapmak ve işler yolunda giderse yaptığınız işte elde edebileceğiniz en büyük onura ulaşmak demektir.
İkinci Dünya Savaşı zamanında yeni yıl kutlamaları için Almanya’nın Avusturya sınırındaki Garmisch köyünde Reich’ın yarışmacı askerlerinin “Bakalım kimin kayakçısı daha uzağa atlayacak” sorusunun cevabını bulmak için başlayan festival, bugün dört ayrı stadyumda 100.000’e yakın biletin bir yıl önceden tükendiği bir noktaya gelmiş durumda. Her sene yeni ve kendine has efsanelerini yazıyor Dört Tepe Turnuvası. Sporda geleneksellik yavaş yavaş ölürken, gelenekselliği hiç bozmadan devam edip her sene daha fazla kişiye ulaşmayı başarıyor. Peki Dört Tepe neden bu kadar izleniyor?
Sadece Dört Tepe’ye özel bir yarışma düzeni var; düello. Elemeyi geçen 50 sporcu çapraz şekilde eşleşiyor, düelloyu kazanan 25 sporcu ve beş şanslı kaybeden finale gidiyor. Toplam dört yarış ve sekiz turluk turnuvada ilk atlayışınız kötü olsa bile, şampiyonluk şansınız yok olabiliyor. Her atlayış ölümcül önemde.
On günde dört yarış çıkarıyorsunuz, her yarışta aldığınız puan küsuratına kadar değerli. Geçen sezon Peter Prevc’un yaptığı gibi puan rekoru kırarak da şampiyon olabilirsiniz.
Sven Hannawald’in dört yarışı da kazanarak tarihteki ilk ve tek grand slam’i yaptığı gibi tüm turnuvayı domine de edebilirsiniz.
Veya 2006 yılında, bir doğa olayına yakın görünen Janne Ahonen-Jakub Janda puan eşitliğinde olduğu gibi, küsuratlarınız sayesinde kazanabilir ya da kaybedebilirsiniz.
Bunun yanında her efsanevi spor olayı gibi lanetleri ve lanetli sporcuları var Dört Tepe’nin. Sven Hannawald’den sonra Almanya’nın 14 yıldır şampiyon çıkaramaması veya 90’lardaki efsane Finlandiya takımının yeni yıl kutlamasını fazla kaçırması ve 1 Ocak’taki yarışa sarhoş katılması sonrası son 25 senede sadece bir şampiyon çıkarabilmesi artık kanıksanan lanetler.
Kazanılabilecek beş büyük kayakla atlama şampiyonluğunun dördünü kazanan, hatta iki kez duble olimpiyat şampiyonluğu yaşayan Simon Ammann’ın Dört Tepe’yi asla kazanamaması ve kariyerini tamamlayamaması en çok yaklaştığı şampiyonluk denemesindeyse düşüp ciddi şekilde yaralanması ise iç acıtan bir lanet.
Bu sene 65. kez düzenleniyor Dört Tepe Turnuvası. Biletleri tam bir yıl öncesinden tükenen dört stadyumda, 35 yaşındaki Simon Ammann’ın belki de son kez kazanmayı deneyeceği, son şampiyon Peter Prevc’un formsuz geldiği, ancak 17 yaşındaki kardeşi Domen’in dünya kupası lideri ve en büyük favori olarak listeye girdiği, Almanların bütün umutlarının baskıyı kaldıramayan Severin Freund’a bağlı olduğu, kayakla atlamanın kutsal ülkesi Norveç’inse sürpriz kovalayacağı bir turnuva. Tarihçeye bu sefer hangi lanetleri ve hikayeleri ekleyeceğiz sorusuysa, bugün başlayacak turnuvanın sonunda, 6 Ocak akşamı cevap bulacak.
