İki takımın ilk onbirleri açıklandığında sürpriz yoktu. Barcelona klasik onbiri ve düzeniyle sahaya çıkarken Juventus’ta da Max Allegri, sezonun tamamına yakınına damgasını vuran 4-4-2’yle sahadaydı ve son anda sakatlanan Giorgio Chiellini’nin yerine beklentiler ışığında Andrea Barzagli’yi yerleştirmişti.
Juventus maça rakibi kendi yarı sahasında karşılayarak başlamadı. Bu sezon Şampiyonlar Ligi’nde çıktığı 12 maçta ortalama topla oynama oranı %56 olan ve bu istatistiğiyle turnuvanın beşinci sırasında bulunan Juventus’ta Allegri muhtemelen Barcelona’yı denemek istiyordu. Ama buna fırsat bulamadan yedikleri gol her şeyi değiştirdi.
Barzagli’nin Bonucci’nin yanına yerleşmesi tandemdeki taşların yerinden oynamasına neden oldu. Yenilen golde de bunun muhtemelen etkisi vardı. Sol stoper oynayamayan Barzagli’yi sağ stopere alan ve bu pozisyonun oyuncusu olan Bonucci’yi Chiellini’nin yerine kaydıran Allegri’nin bu mecburi hamlesi riskleri de beraberinde getiriyordu. Barzagli’nin 3. dakikadaki golde oyuncuyu Lichtsteiner’in bölgesine kadar gereksiz takibi onun ceza alanında onun bölgesinde büyük bir boşluk oluşturdu. Maça felaket başlayan Arturo Vidal geriden çıkan Andres Iniesta’yı takip etmekte geç kaldı ve kaçırdı. O bölgeye sızan Barcelona iki pasla golü buldu. Vidal dışında Paul Pogba’nın da golde dolaylı bir şekilde hatası mevcut. Zira Juventus’un dört merkezli 4-4-2’si bu tarz pozisyon kaymalarını tolere etmek için çok önemli fırsatlar sunuyor. Ama ön alandan destek gelmeyince gol geldi ve yapılabilecek en kötü başlangıç ortaya çıktı.
Maç öncesi planları çöpe gitti ve golle birlikte topa hükmetmeye başlayan Barcelona, Juventuslu oyuncuların kendine olan güvenlerini kaybetmelerine neden oldu. Savunma dörtlüsü birbirlerine ve bölgelerine alışana kadar Barcelona atakları fazlasıyla örseleyici oldu ve ilk 15 dakikada skor çok rahat bir şekilde 2-0’a gelebilirdi.
O rüzgarı atlattıktan sonra topa sahip olmakta yine zorlanan Juventus en azından klasik savunma oyununa dönmeye başladı. Dört merkezli 4-4-2’de iki iç oyuncusu olan Paul Pogba ve Claudio Marchisio klasik Juventus’tan farklı bir şekilde oyunu daha geniş yorumladılar. Kenarlarında Neymar ile Messi bulunan ve sağ kanadı Dani Alves’le destekleyen Barça’ya karşı bu muhtemelen zorunluluktu. Pogba ve Marchisio’nun kenarlara kaymasıyla merkezde yalnız kalan Andrea Pirlo’nun yanına supporter Vidal indi ve Tevez-Morata ikilisinden (çoğunlukla Morata tarafından) olmak üzere merkeze sürekli yardım yapıldı. Juve bu sayede Barcelona’yı durdurmaya başladı ama Vidal’in kendi bölgesinden uzaklaşması ve Morata’nın 1-2 kademe geriye gelmesi diğer alanlarda takımı eksik bıraktı. Ceza sahası koşuları ile kontra oyunu yapma şanslarını azalttılar. Dolayısıyla devrenin ikinci bölümünde Juve dengeyi kursa da çok ciddi pozisyonlar yaratamadan ilk yarıyı bitirdi. Barcelona ise ilk 45 dakikada müthiş bir üçüncü bölge presi yaptı. Bu sezon çok iyi oldukları departmanı bir kez daha gösterdiler.
Barcelona ikinci yarıya da daha iyi başladı. Ama bu kez Juventus savunması verilen pozisyonlara hep sınır koymayı başardı. Rakibe net bir fırsat bırakmadılar. Andrea Barzagli ilk 10 dakikadan sonra Juventus adına maçın en iyilerinden biri haline geldi ve genel anlamda çok iyi performans gösterdi.
Uzun sakatlık süreci onu fazlasıyla ağırlaştırmış olabilir ama birebir hamlelerde hala çok başarılı ve pozisyon oyunu maçın genelinde üst düzeydeydi. Juventus oyunda yeniden dengeyi kurdu, topu ilk kez rakip yarı sahada tutmaya başladı ve Claudio Marchisio’nun bireysel yaratıcılığıyla başlayan atak sonrasında iyi oyunu için erken bir anda golü buldu. Maçı kazanma şansı da o süre içinde takımın önüne geldi. Barça golden sonra doğal bir şekilde sersemledi ve yaklaşık 15 dakika boyunca Juventus oyuna hükmetti. Fakat özellikle Carlos Tevez’le elde edilen fırsat değerlendirilemedi ve baskı anında ortaya çıkan tartışmalı bir ceza sahası pozisyonunun dönüşünde önde oynayan Juventus, Barcelona’nın bu seneki iyi geçiş hücumlarından biriyle cezalandırıldı.
2-1 sonrasında Barcelona daha rahattı. Yeniden topa hakim oldular ve oyunu geniş oynamaya çalıştılar. Elde edilen fırsatın değerlendirilememesi İtalyanlar için psikolojik yönden yine geriye gidişe neden oldu. Massimiliano Allegri son 15 dakika içinde önce fizik yönden tükenen Arturo Vidal’i kenara aldı ve dripling özelliği en gelişmiş orta sahası olan Roberto Pereyra hamlesini yaptı. Arkasından da son 10 dakika içinde oyunu iyice rakip yarı sahaya yıkma amacıyla ceza sahası oyununu çok daha iyi bilen Fernando Llorente’yi oyuna aldı. Hamleler doğruydu ama belki biraz daha erken gelebilirdi. Hamlelerini süre için saklayan ve uzatmalarda iki değişiklikle birlikte Barcelonalı oyuncuların aldığı faullerle zamanı yiyen Barcelona tamamen kontrolden çıkan Juventus’u kontrada yakalayarak maçı bitirdi.
Barcelona’nın sezon performansı ve final oyunuyla kupayı hak ettiği ortada ama Juventus’a birkaç fırsat geldi. Rüya gibi bir sezon geçiren siyah-beyazlılar için son maça gelmek ve oyunun, 90 dakikanın son saniyesine kadar içinde olmak bile başarı olarak sayılabilir. Arturo Vidal ve Paul Pogba’nın kendi standartlarının çok altında oynadığı, Andrea Pirlo’nun anormal şekilde baskı yediği bir maçın içinde kalmaları önemliydi. Onlar için kritik nokta yaz transfer döneminde Pogba ve Vidal’i takımda tutup tutamamalarıyla alakalı olacak. Ve tabii ki maç sonrası gözyaşlarını tutamayan Andrea Pirlo’nun MLS’e gidip gitmeyeceği de önümüzdeki sezonu kurgulamalarında oldukça önemli bir yer tutabilir. Barcelona ise şu an için eksiksiz bir takım ve bu Juventus’a karşı gösterdikleri performans neden en iyi olduklarının yeni bir sağlaması. Birkaç rotasyon hamlesiyle önümüzdeki sezon da en güçlü olmaya devam edecekler.
