Tarih kitaplarında dönemin büyük adamlarından bahsedilirken kullanılan terminoloji pek fazla farklılık göstermez. Liderlik özelliklerine atıfta bulunulan kişi genelde ileri görüşlüdür. Cesurdur. Şartlar ne olursa olsun, prensiplerini pazarlık konusu etmez.
Eğer Yugoslavya basketbol tarihini okumuyorsanız, bu kavramları bir spor kitabında görme olasılığınız düşük. Fakat Aleksandar Nikolic’in baştan aşağı değiştirdiği Yugoslav eğitim sistemine şöyle bir göz gezdirmek bile, sayısız basketbol filozofunun nasıl yetiştiğini anlamaya yetiyor.
50’li yaşlarının başına geldiğinde Avrupa’da çalışan bir antrenörün hayalini kurabileceği tüm kupaları kazanan Svetislav Pesic de o filozoflardan biri. Ve bu grubun üye sayısı gittikçe azalıyor.
“Bjelica’dan daha komple oyuncu görmedim”
Bir oyuncuyu pozisyonuna göre sınıflandırmanın doğru olduğunu düşünmüyorum. Eğer oyuncuları, oyun karakterlerine göre ayırırsak ekstrem lakin başarıya ulaşmış örnekler görebiliriz. Oyuncu, maç esnasında kendisine verilen görevlerin ne kadarını uygulayabiliyor? Beklentinin dışına çıktığı oluyor mu? Birden fazla departmana katkı verebilir mi? Bunun gibi sorulara cevap bulmalı.
Mesela Nemanja Bjelica’yı ele alalım. Şu an Avrupa’da Bjelica’dan daha komple bir oyuncu varsa, ben henüz kendisini izlemedim. Nemanja, Fenerbahçe Ülker formasıyla sahaya çıkıtğı bir maç içinde dört farklı pozisyonda oynayabiliyor. Eğer NBA’de doğru takıma giderse ve açık fikirli bir antrenörle çalışma şansı bulursa, başarabileceklerinin limiti yok.
Svetislav Pesic özel röportajı, Socrates’in ilk sayısında!
https://www.youtube.com/watch?v=wAmnxOQoMgo
