Daha önce danışman sıfatıyla Los Angeles Lakers’ta görev yapan Ettore Messina’nın, Kaliforniya günlerini anlattığı makaleyi hatırlıyor musunuz? O dönem trafikten şikayetçi olan 55 yaşındaki antrenör, “Avrupa’da Mickey Mouse ve Goofy’yle uğraşıyordum. Şimdi ise Disneyland’deyim” aforizmasıyla uzun süre gündemde kalmıştı.
Şimdilerde Gregg Popovich’in yardımcılığını üstlenen Ettore Messina, Rus basınına bu kez San Antonio’nun kapılarını araladı.
“Söylenebilecek çok şey var. Belki de en baştan, 18 Ağustos gününden başlamalıyım. Oğlum Filippo’yu okula bıraktım ve birkaç analiz videosu izlemek için ofise geçtim. O esnada salonda kim çalışıyordu biliyor musunuz? Evet, Tim Duncan. 18 Ağustos’ta.
Yani düşünün. 18 Ağustos, sezon öncesinin de öncesi. Çünkü normal preseason kampı bir buçuk ay sonra falan başlıyor. Takımın süperstarı Tim Duncan ise bu tarihte salonda ve fundamental antrenmanının yanı sıra fiziksel çalışmalar da yapıyor. Sadece bu örnek bile Spurs’te geçirdiğim bir yılı özetler nitelikte.
Spurs’te herkes ama herkes işini birlikte yapıyor. Grubun tüm üyeleri fikrini söyleyebiliyor, dolayısıyla bu özel felsefe oluşuyor. Koç Popovich belki talepkâr biri ama adım adım ilerlemesi ve sürekli tavsiye alıyor oluşu; takımın doktorunu, antrenörünü, oyuncusunu ve yönetimini daima işin içinde tutuyor. Spurs öncelikle bir aile, sonra basketbol kulübü.
Pop’ın yanında olduğunuz her an yeni bir şeyler öğreniyorsunuz. Zor durumlardan nasıl çıkış yolu bulacağınızı, oyuncularla ilişkileri nasıl kuracağınızı, molaları ne zaman ve nasıl kullanacağınızı aklınızın bir köşesine yazmalısınız. Çünkü hepsi olması gerektiği gibi.
Popovich bana bazen Yunan filozofları hatırlatıyor. Ekibini kendisiyle tartışması için sürekli teşvik etmesi nedeniyle bu benzetmeyi yapıyorum. Bizi fikirlerimizi söylememiz için daima zorluyor. Sürekli bahsettiği ‘Spurs programı’ da ancak bu şekilde oluşabilirdi zaten. Biliyorsunuz, program normalde kolej basketbola özgü bir terim. Ama Pop burada, bir NBA takımında yönetim ve ekibiyle kurduğu ilişkiyle bir program meydana getirdiğini kanıtlıyor.
Size yalan söylemeyeceğim, elbette Avrupa basketbolunu çok özledim. Euroleague’deki tansiyon ve heyecanı burada sadece NBA playofflarında görebiliyorsunuz. Normal sezon maçları Euroleague grup maçlarındaki rekabetçi yapının çok uzağında. Spurs organizasyonu özelinde burada sadece bir vizyon farkı var. Mesela bu yıl playoff ilk turunda elendik. Normal şartlarda üzgün, hayal kırıklığıyla dolu olmam lazım. Ama hayır. Artık bu ailenin parçasıyım ve bir galibiyet aslında o kadar önemli değil. Popovich’in perspektifi, kimliği bu. Ben de bunu öğrendim.”
