“Gençken oldukça atletiktim. Futbol oynadım ve atletizmle uğraştım. Bunun bende kalıcı etkileri oldu; o yüksek drama, meydan okuma hissi, fiziksel olarak her şeyini sonuna kadar verme arzusu… Hepsini bir şairin gözünden yaşadım.”
Bu sözlerin sahibi Steven Patrick Morrissey, 2013 yılında ESPN’de yayınlanan bir röportajında şöyle tanıtılmıştı: “Onun sözcüklerle ilişkisi, Pele’nin futbol topuyla ilişkisine ışık tutabilir ve şarkılarındaki spora ilişkin üstü örtülü referansları, kimse için sürpriz olmayacaktır.”
Açıkçası, gayet tutarlı bir tanımlama. Zira aynı röportajda belirtildiği üzere, 1992 çıkışlı Your Arsenal albümünün Arsenal FC ile bir ilgisi olmayabilir ama bir sonraki Vauxhall and I albümünden çıkan Speedway ve Boy Racer 45’liklerinin sözlerine göz attığınızda, karşınızda motor sporlarına göndermelerde bulunan birini bulabilirsiniz. Tıpkı Southpaw Grammar’da boks, We’ll Let You Know’da ise holiganlık üzerinden kurulmuş metaforlara denk gelebileceğiniz gibi…
Tamam, Frankly Mr. Shankly’nin Liverpool’un efsane menajeri Bill Shankly ile ilgisi yok ama Roy’s Keen’in Manchester United’lı Roy Keane’den ilham almadığını kim söyleyebilir? Hele ki Keane, Morrissey hakkında şu ifadeleri kullanmışken:
“Roy’s Keen’in çıktığı dönemlerde benimle irtibata geçmişti. Hangi müzisyenin hangi takımı tuttuğunu bilmiyorum ama Morrissey bana iyi bir adam gibi görünmüştü. Ayrıca, yaptığı müziği seviyordum. Annesi bana yakın bir yerde oturuyordu ve bana birlikte bir televizyon programına katılıp katılmayacağımı sordular. Ben de reddettim. Onunla tanışmak istiyordum ama ekran önünde değil.”
Babası koyu bir Manchester United taraftarıydı. O da Münih Faciası’na ithafen Munich Air Disaster 1958 şarkısını yazdı, “Onları seviyoruz, onların yasını tutuyoruz, ‘Kırmızılar’ın talihsiz çocukları” sözleriyle hayatını kaybeden United’lı futbolculara selam durdu. Konserlerinde, arkasındaki ekrana eski Liverpool ve Everton oyuncusu Johnny Morrissey’in resmini yansıttı. Yan duvarında West Ham United efsanesi Bobby Moore’un posteri asılı bir yatakta poz vermişliği vardı ama Los Angeles’ta West Ham’ın ezeli rakibi Milwall’un formasıyla görüntülendi. Zamanında QPR forması giyen Joey Barton da Twitter hesabından hayranı olduğu adama ait Still Ill şarkısının “İngiltere benim, o bana bir yaşam borçlu” ve “Beden mi beyne hükmeder, yoksa beyin mi bedene?” sözlerini paylaştı.
Peki, Manchester doğumlu Morrissey hangi takımı tutuyordu? Asla vermek istemediği cevap, belki de Alma Matters’ın girişindeki satırlarda gizlidir…
“Tercihimi garip buluyor olabilirsin ama sana soran oldu mu?”
*Bu yazı Socrates‘in Ekim 2015 sayısında yayımlandı. Eski sayılarımıza buradan ulaşabilirsiniz.
