Floyd Mayweather Jr. için sayılar her zaman birincil öncelikti. Paraya bağlanan maçlarda, kaç kişinin izleyeceği, pay-per-view getirisi, sonuçta da ne kadar elde edeceği. Kariyerinde kazancı 500 milyon doları geçti, ama onun için şu anda önemli tek sayı var: 49. Boksun hedef rakamlarından. Yenilgisiz Rocky Marciano’nun 60 yıl önce tamamladığı kariyerindeki galibiyet sayısı. Bu rekora daha önce de göz koyanlar oldu, geçenler de oldu ama bir şekilde yenilgi yaşadılar. Mayweather, Cumartesi günü, kariyerinin son maçında bu rekora ortak olmaya çalışacak.
49’un lanetine uğrayanlar da var. Larry Holmes, ilk yenilgisini 49’uncu maçında, Michael Spinks’e karşı yaşamıştı. Mayweather ise böyle bir tehlike altında değil, çünkü karşısında Spinks ayarında bir boksör yerine Andre Berto olacak. Tam Mayweather’a göre, doğru yerde, doğru zamanda, doğru rakip. Boks terimleriyle söylersek, bir ‘mismatch’, uyumsuz eşleşme. Berto iki kez dünya şampiyonluğu görmüş bir boksör ama zirvesinden uzakta ve son altı maçında üç kez yenildi. Mayweather’a rakip olması beklenmiyor. Boksun en büyük yıldızı kariyerine, kimsenin merak etmediği bir maçla nokta koyacak. Gerçekten böyle mi bitecek?
Herkesin kursağında kalan ‘Asrın Maçı’nda, Manny Pacquiao’yu yendikten sonra önünde pek sorun da kalmadı. İstediğini yapabilir, zaten her zaman öyleydi. Kimin ne düşündüğü umurunda değil. Kimse konuyu açmazken, yani ortada tartışma yokken, kendini ‘gelmiş geçmiş en iyi’ (TBE-the best ever) ilan etti. Bu tartışmaya -ki kendine göre tartışılacak bir şey yok- insanları çekti. Kendi dünyasını yarattı ve boks 10 yıldır o dünyada yaşıyor. Joe Louis, Sugar Ray Robinson, Muhammed Ali, Sugar Ray Leonard… Bu sporda her dönem en az bir isimle anılır. 2000’lerin başı da şüphesiz Floyd Mayweather ile anılacak.
Konuşmak için erken, Mayweather’ın nasıl hatırlanacağına tarih karar verecek. TBE sıfatının fazla olduğu ise aşikar. Mayweather’ın mükemmel savunması tarihe geçse de ancak boksun sıkı taraftarlarını ikna edebilir gözüküyor. Yenilgisiz 48-0’lık kariyer, ama sayılar yetmeyebiliyor. Bir kamuoyu yaratması kolay değil. Zaten kamuya onun maçını satın almaları noktasında ihtiyaç duyuyor. Onu izlemeleri için. Mayweather’ın bokstan öte en iyi yaptığı şey buydu. Kendini izlettirmek. Sosyal medya çağını en iyi kullanan sporculardan. Yarattığı kötü ya da çirkin adamı herkesin radarına soktu. Seveni ya da sevmeyeni var, ama ortası yok. Doğru strateji. Sevin ya da nefret edin, neler olduğunu merak ediyorsunuz.
49 ve onun cazibesinden bahsetsek de sayıları takmayanlar da var. Joe Calzaghe kariyerini 46-0 tamamladı. Son iki maçında zirvelerinde olmasalar da en iyilerle, Bernard Hopkins ve Roy Jones Jr. ile dövüştü. Diğer örnekler düşünülünce, Berto tercihi Mayweather için hoş bir veda gibi durmuyor. Öte yandan Mayweather sağlıklı bırakmak istiyor. ‘Çok para kazanabilirsiniz, ama gene de konuşabilmeyi ve yürümeyi istersiniz. 49 benin son maçım olacak.’ Bu sözlere saygı duyulur, ama konu maç satmayı en iyi bilen boksörse, güvenemezsiniz.
Mayweather’ın hala ilgi çekecek eşleşmeleri vardı. Keith Thurman, Amir Khan, Kell Brook, Shawn Porter gibi rakipler. Bu eşleşmeler alabileceği risklerdi, ama Marciano’nun rekoru yolunda belki de bu tehlikeye atılmadı. Bunların dışında ilgi çekici bir isim daha bulunuyor. Şu anda olabilecek en iyi maç: Mayweather vs. Gennady Golovkin. Ancak kariyerinizin bu kırılma noktasında alabileceğiniz bir macera değil. Bu olmayanların etkisiyle Berto maçı da pek ilgi çekmiyor. Üç gün kala MGM Grand’de hâlâ hatırı sayılır miktarda satılmamış koltuk vardı. Pay-per-view satışlarının da parlak olması beklenmiyor. Gelmiş geçmiş en iyi olduğunu iddia eden bir boksör için buruk bir veda. Öte yandan bunun son maç olmadığını düşünenlerin sayısı da oldukça fazla.
Mayweather’ın kendini adayıp çalışarak vardığı nokta, profesyonelliği tartışılmaz. Ama onun dünyasında geri kalan her şeyi tartışabilirsiniz. Üst düzey bir atlet, bunun yanında sporun gösteri alanı ringin dışında samimiyetine güvenebileceğiniz çok fazla nokta bulunmuyor. Her ne kadar boksunu takdir etseniz de bir boks sever olarak ona yaklaşmak belki de en tehlikelisi, sizi üzebilir. Ona şüphe ile, bir iş insanı gibi yaklaşmak gerek. Bu şekilde yaklaşınca en güveneceğiniz gösterge yine sayılar oluyor.
Mayweather’ın egosu, istatistik kitaplarında yanında bir başka kişinin yer almasına izin verecek bir ego değil. O isim büyük bir şampiyon, Rocky Marciano olsa bile. Zaten TBE sıfatı bunu gerektiriyor. Bu yüzden yarınki Berto maçını son karşılaşma olarak görmek zor. 49 uzun uğraşlar sonunda ulaşılmış önemli bir sayı, ama daha iyisi var: 50. Mayweather ısrarla bunun son maçı olduğunu vurgulasa da, Berto tercihi bir geçiş maçı gibi duruyor. Showtime ile sözleşmesinin son karşılaşması ve ardından gelecek bir maçta bütün ipler Mayweather’ın elinde olacak. Büyük bir şovla kapanışı yapabilir.
Boks dünyası son dönemde hep Mayweather’ı izledi. Onun görgüsüzlüğe varan şovlarını, egosunu, zenginliğin teşhirini, hırsını, kibirini, öfkesini… ‘Olumlu’ bir özellik bulmak kolay olmasa da bir iş insanı olarak, kendisini aldığı galibiyetlerle hep temize çekti. Yenilmesi arzulandı, ama son basın toplantısında gülen, son konuşan hep o oldu. Berto maçında da durumun değişmesi bir mucize demek. Bununla beraber Mayweather’ı biraz tanıyabildiysek, bunun son maçı olacağını düşünmek güç, sayılar bize yardımcı olmuyor. Tabii ki bir kontraya kurban gidilebilir. Ancak görünen o ki, ‘Para’ konuşmaya devam edecek. Göz ucuyla yarına bakıyoruz, ancak Mayweather söz konusuysa tetikte olmak gerek. Nisan’da bir başka veda ile, gerçek veda ile karşılaşabiliriz.
