BasketbolSixers’ın Uluslararası Planı: Furkan Korkmaz

*Jonathan Tjarks imzasıyla The Ringer’da yayımlanan bu yazının orijinaline şuradan ulaşabilirsiniz.

---

Philly’nin heyecan verici bir çekirdeği var, ancak her şampiyonluk yarışında kaliteli rol oyuncularına ihtiyaç var. The Sixers nihayet kadrosunu tamamlama aşamasına giriyor. Su götürmez bir EuroBasket şovu izleten Furkan Korkmaz, ‘Süreç’ten sonraki süreci temsil ediyor.

Furkan Korkmaz, her ne kadar 27 dakikadaki 20 sayılık performansıyla EuroBasket 2017’nin son 16 mücadelesinde İspanya’ya kaybeden Türkiye için öyle görünse de, bir star değil. 20 yaşındaki Furkan, Türkiye’nin en genç oyuncusuydu ve turnuvayı kenardan gelip yüzde 53.8’lik isabet oranıyla 10.5 sayı ortalamasıyla kapattı. Son üç yılda Avrupa’nın en iyi takımlarından biri olan Anadolu Efes’te şutör ve ikinci oyun kurucu olarak görev aldı. Korkmaz, kariyerinin büyük bir bölümünü kendinden yaşça büyük oyuncularla mücadele ederek geçirdi, dolayısıyla topu domine etme şansı pek olmadı. Ve uluslararası oyuncular Amerikan oyuncularla aynı seçilme koşullarına tabi tutulmadığı için, 76ers 2016’da 26’ncı sıradan onu seçtiğinde sadece 18 yaşındaydı.

Bryan Colangelo yönetimindeki Philadelphia 76ers, draft’ta yabancı oyuncuları hedefliyor ve son iki yılda bu tür beş oyuncu seçtiler. Bu sezon NBA’e gelecek olan Korkmaz, aralarındaki öncülerden biri. Eğer 76ers bu değeri küçümsenmiş uluslararası yetenekler konusunda haklıysa, Korkmaz gibi oyuncular şampiyonluk hayalleri için tamamlayıcı parçalar olabilirler.

Birçok Avrupalı gibi Korkmaz da, 15’inde Efes alt yaş takımına imza atarak erken bir yaşta profesyonel oldu. 17’sinde A takım için oynamaya başladı ve geçen sezon, 19’unda daha küçük bir kulüp olan Banvit’e kiralandı. Banvit’in Türkiye’deki ilk kupasına büyük katkısı oldu. Gösterişli şut istatistikleri, Philadelphia’da yüksek seviye bir alan açıcı olması gerektiğini gösteriyor. 2.01 metrelik boyu ve 86.2 kilogramlık ağırlığıyla Korkmaz, iki numara olmak için çok uygun, şut atarken topu elinden hızlı çıkardığı için temiz şutlar kullanmaya müsait. Rusya’nın 2.03 metrelik forveti Semen Antonov bile EuroBasket’teki maçlarında Korkmaz’ın şutunu rahatsız edemedi.

Aslında, Korkmaz bir şutörden çok daha fazlası. Türkiye onu birçok topsuz perdede kullansa da onda sade bir şutörden fazlası var. Şut tehdidini kullanıp savunmacısını nasıl geçebileceğini biliyor. Fake’lere ve dengesiz şut kullanımlarına oyununda bolca yer var.

Önümüzdeki sezon Philadelphia’ya gelecek olan J.J.Redick ve Korkmaz arasında birkaç benzerlikten çok daha fazlası var. 76ers’in Redick’e tek yıl için 23 milyon dolarlık bir kontrat vermesinin sebeplerinden biri, genç oyunculara rol model olması ve Korkmaz, fiziksel bütün olanaklarını maksimuma çıkarmış 12 yıllık NBA veteranından çok şey öğrenebilir. Korkmaz’ın başarılı bir kariyeri olacağının kesinlikle bir garantisi yok ama ortada bir potansiyel var. Korkmaz yalnızca Redick’e göre daha fizikli değil aynı zamanda atletizmi sayesinde Redick’e göre açık alanda çok daha etkili.

“Korkmaz’ı geri çeken şeyler, fiziksel olgunluk ve güç. Ligde başarılı olmuş Avrupalılar için oldukça tipik” diyor ESPN’in basketbol analisti Fran Fraschilla. “Oynaması için doğru şans verilirse, son birkaç yıldaki uluslararası oyuncular arasında en risksiz seçimlerden biri olur.”

Korkmaz’ın en büyük handikaplarından biri, fiziksel gelişiminin eksik olması ve birçok 20 yaşındaki oyuncu gibi, daha büyük ve güçlü oyuncularla bir sonraki seviyede başa çıkmakta zorlanabilir. Zayıf bir kalıba sahip ve kısa kolları var: bir NBA takımının ölçümüne göre, neredeyse boyuyla aynı uzunlukta kanat açıklığı var. Bu da, onun boyunda bir oyuncudan beklenen, çeşitli pozisyonları savunma görevini yapmayabileceği anlamına geliyor.

Avrupalı bir oyuncu scout’u bana, “Korkmaz, harika basketbol zekasının yanında iyi bir şutör ve iyi bir pasör” dedi. “Harika bir savunmacı değil ve güçsüz durumda ama öte yandan, Ben Simmons, Joel Embiid, ve Markelle Fultz’ın yanında Philadelphia’da iyi bir rol oyuncusu olabilir.”

Korkmaz’ın vücut ölçülerine, şutörlüğüne ve oyun hissine sahip dış oyuncular, nadiren kötü iş çıkarırlar. Topla oynama şansı verildiğinde, başkaları için oyun yaratma yeteneğini de gösteriyor: Temmuz’daki 20 yaş altı Avrupa Şampiyonası’nda maç başına 1.8’lik top kaybı ile 4.8’lik bir asist ortalaması yakaladı. Dikkatsiz atılan paslardan iyi faydalandı, yine de, savunmayı nasıl okuyacağını ve nasıl pick&roll oynayacağını iyi biliyor.

Onun yaşındaki birçok ABD’linin aksine, Korkmaz hücumda öne çıkarılmak için zaman harcamadı, dolayısıyla oyun dakikalarını savunmada mücadele ederek kazanmak zorundaydı. EuroBasket’te perdelere karşı savaşırken iyi iş çıkardı ve topun o tarafındaki sorumluluğunu da anladı. Genellikle sahada pasları kesmek ve girişi engellemek için doğru pozisyonda bulunuyor.

Önümüzdeki sezon, Redick’in arkasında oyun süresi için hararetli bir rekabet olacak, Nik Stauskas ve Justin Anderson gibi ilk raunt seçimleri, NBA’de kalmak için mücadele edecekler ve dolayısıyla Korkmaz G-Lig’de oynayarak ve bench’ten öğrenerek zaman geçirebilir. Ama yakında Korkmaz’ın 76ers’in genç yıldızlarının yanında, bu yaz Türkiye’de olduğu gibi, ikincil bir rolde nasıl uyumlu bir parça olacağını tahmin etmek kolay. Şutu sorunlu olan Ben Simmons’ın forvet pozisyonundan oyun kuracağı bir denklemde Philadelphia’da alan açmak önemli bir özellik olacak ve 2.01 boyuyla Korkmaz gibi topu yere vurup perde çıkışları ve pick&roll’lerde etkili olan çok az isim var.

“Onu Nik Stauskas’ın bir ileri seviyesi ve biraz da Rudy Fernandez’in daha az dengesiz olan bir versiyonunun karşımı olarak görüyorum” diyor bir Doğu Konferansı yöneticisi. Stauskas’la kıyaslanmasında ilginç olan şey şu ki, Korkmaz 2016 Draft’ı ilk turunun sonuna dek düşerken, eski Wolverine 2014’te seçildiğinde 8 numaraydı. Seçilişlerindeki farklılık, bu sporun daha düşük aşamalarında ne yaptıklarını düşündüğünüz zaman, o kadar da şaşırtıcı değil. Korkmaz 18 yaşında EuroLeague’de 9 dakikalık bir ortalamayla oyunda bulunuyorken, Stauskas 20 yaşında All-American ikinci takımına seçilmiş ve Michigan’ı Elite Eight’e götürmüştü. Söylentilere göre, Korkmaz’ın menajerleri 2016’da onu Draft’ta tutabilmek için lotaryada seçilme garantisi bekliyorlardı ve alamamalarına rağmen yine de Draft’a girmeleri birçoklarını şaşırtmıştı. Uluslararası oyuncular genelde, seçilmeden önce adlarından bahsettirmek ve beklenti yaratmak için birçok kez oyuncu seçmelerine katılırlar ama Furkan Draft’a en ihtişamlı döneminde girmiş gözükmüyor. 76ers’in güvendiği şey de buydu. Son iki yılda ilginin çoğu, ilk sıra seçimlerindeydi, fakat Simmons ve Fultz, üzerinde fikir birliğine ulaşılmış, neredeyse her kulübün almak isteyeceği iyi oyunculardandı. Philly’yi yukarıya taşıyan şey, son zamanlarda deniz aşırı yeteneklerin, düşük profillerine oynadıkları kumar.

Eğer her şey planlandığı gibi giderse, Embiid, Simmons ve Fultz, çaylak kontratlarının sonunda, maksimum alacaklar. Bu üçlüye kontratları verdikten sonra Philadelphia’nın serbest oyuncu pazarında rol oyuncularını ikna etmek için maaş sınırında esnekliği olmayacak. Bu noktada düşük miktarlı çaylak kontratlarında olan ve kendi içlerinde yetiştirdikleri isimlere ihtiyaç duyacaklar. Oyuncu seçimlerinde neler olacağını söylemek için henüz erken ama uluslararası oyuncular son birkaç Draft’ın gerilerde kalan seçimlerindeki en değerli oyuncular olarak alındılar.

Sırp guard Bogdan Bogdanovic (2014’te 27 numara seçilen) ve Türk forvet Cedi Osman (2015’te 31 numara seçilen)  de EuroBasket’te çok iyi oynadılar ve bu sezon NBA’de olacaklar. Tabii ki, Nemanja Nedovic (2013’te 30 numara olarak seçilen) ve Damien Inlis (2014’te 31 numara seçilen) gibi meyve veremeyen yabancı oyuncular da var, zaten herhangi bir oyuncu seçmesinde en iyi 20’nin dışına çıktığınızda, hiçbir şeyin garantisi yoktur. Bu aralıkta bir seçim yapan herkes bir nevi piyango bekliyordur, ve 76ers’ın önümüzdeki birkaç yıl oldukça fazla deneme şansı olacak. Önümüzdeki dört yıl boyunca 10 tane ekstra Draft hakları var, dolayısıyla Philadelphia’daki denizaşırı oyuncu akımı devam ederse, şaşırmayın.

Colangelo’nun uluslararası oyunculara odaklanmasının birçok nedeni var. Birincisi, pratik: Bu kadar kısa zamanda bu kadar çok yapılan Draft seçimleriyle, Sixers kadroda yer kaplamadan birkaç yıl yurt dışında saklayabilecekleri oyunculara ihtiyaç duyuyor. Spurs’la on yıldan daha fazla zaman geçirmiş koç Brett Brown genç oyuncuların özgüvenleri kadar yeteneklerinin de gelişmesine yardımcı oluyor. Ayrıca çok geniş bir analitik departmanları ve organizasyondaki birinin bana söylediğine göre genç ABD’lilerin genelde zorlandıkları şut ve oyun bilgisi konularına oldukça önem veriyorlar.

Sixers şu an sürecin ikinci aşamasında. Sam Hinkie yönetiminde bir takımdan ziyade bir temel oluşturmaya çalışıyorlardı. Oyuncuların birbiriyle nasıl uyuşacağına dair belirli bir plan yoktu ve görünüşe göre olabildiğince çok yetenekli genç oyuncuyu deneyip hangisinin tutunacağına bakacaklardı.  Öte yandan, Hinkie Philadelphia’da kalsa dahi, bir noktada yetenek avcılığından, ellerindeki yetenekleri bir araya getirebilmeye geçiş yapmak zorundaydılar. İmrenilecek durumdalar: Yapı taşlarını oturtmuş ve etrafını desteklemeye yetecek kadar fazla Draft seçim hakları var. Colangelo’nun uluslarası oyuncu kumarı, onları kullanmanın en iyi yolu.

Çeviri: Gizem Denizcioğlu