17 kez Grand Slam şampiyonu Roger Federer, 35 yaşına sayılı günler kala Wimbledon’da yarı final gördü. Hatta dünya 1 numarası Novak Djokovic’in sürpriz vedası ardından, 18. şampiyonluğun kapısı da aralanmıştı. Artık herkesin beklediği ikinci Roger Federer-Andy Murray final kapışması için de şartlar hazırdı. Fakat Federer, yarı final maçında kurduğu 2-1’lik üstünlüğü koruyamadı ve yedi kez kazandığı turnuvanın dışında kaldı. Dünyanın dört bir yanındaki sevenlerinin aklında tek bir soru var: Milos Raonic karşısında kariyerinin en üzücü mağlubiyetlerinden birini alarak turnuvaya veda eden ‘ekselansları’ için bu artık bir vedanın başlangıcı olabilir mi?
Ali Göreç, Can Üner ve Emre Yazıcıol’a üç soru yönelttik.
1-Milos Raonic mağlubiyeti Federer’in artık Grand Slam kazanmak yolunda son şansını yok etti diyebilir miyiz? Sizce arayış sürecek mi?
Emre Yazıcıol: Teniste hiçbir zaman asla dememek gerekiyor, özellikle de bahse konu olan özne Roger Federer ise. Ancak kaçan balığın büyük olduğu da gerçek. Djokovic, Nadal, Wawrinka ile oynamadan finale gitme şansı elde etmek slam’lerde her zaman gelecek bir fırsat değil. Üstelik de setlerde 2-1 öne geçmiş ve 4. seti domine ediyorken Raonic’e finali adeta armağan etmek şu aşamada telafisi kolay olmayacak bir şok Federer için. Ama şu var; Roger Federer her zaman bardağın dolu kısmını gören bir oyuncu oldu. Bu sene sırtından ve dizinden yaşadığı sakatlıkların onu ne kadar zorladığını bizler azımsayabiliyoruz. O ise acı soğuduğunda muhtemelen bu kadar problemli bir sürecin ardından, neredeyse son anda girdiği Wimbledon’da, finali epik ötesi bir pejmürdelikle kendisinin kaçırdığını biliyor olacak. Zaten Raonic maçı sonrası tekrar “merkez korta” dönmek istediğini açıkça ifade etti. Bu da devam etme enerjisini yitirmediğini, büyük maçlar oynama iştahında azalma olmadığını söylemesinin oldukça güzel bir yolu bana kalırsa.
Ayrıca burada aldığı Querrey mağlubiyeti acaba Djokovic’te, Federer de dahil rakiplerinin uzun süredir beklediği o kısa devre manasına mı geliyor, Nadal toprak haricinde de yeniden bir faktör olabilecek mi, Stan Wawrinka öngörülebilirlik anlamında bir deniz anasından ne kadar farklı olabilecek gibi sorular da masada. Evet Federer artık 35 yaşında ama Nadal-Djokovic-Murray ve Wawrinka’nın da 30 yaş bandına geldiğini gözden kaçırmamamız gerekiyor. Geriden gelen Thiem-Kyrgios jenerasyonunun ise henüz hazır olmadığı ortada.Bütün bu hususlar Federer’in 18. slam kazanma, en azından peşinden koşma iddiasını canlı tutmasına yardımcı olur.
Ali Göreç: Roger Federer’in bir daha Grand Slam kazanma şansı iyice azaldı, bu kesin. Bunu eskiden yaşadığı o ‘kaza’ mağlubiyetlere benzetmek çok kolay değil. Artık gençler ve güncel tenis, Federer’in yanından akıp gitmeye başladı. Bunun birçok sebebi var. Grand Slam kazanması git gide zorlaşacak, her seferinde biraz daha fazla… Bu sezon sakatlıkları yok muydu? Evet vardı ama Grand Slam kazanamama durumunu buna bağlayamayız, bununla direk ilgisi yok. Artık oyun seviyesi düşüyor, ayak oyunları zayıflıyor ve fiziksel beceri anlamında diğer üst seviye oyuncularla rekabet edebilecek gücü azalıyor. Sürekli olarak seviyesi artan, alttan gelen rakipler de cabası. Örneğin Milos Raonic gibi… Önümüzdeki yıl yeniden, Wimbledon’da bir şansı olacaksa da bu ilk sekiz içerisinde yer almasına çok bağlı. Şimdi Federer için zor zamanlar başlıyor çünkü az turnuva oynuyor ve puanları geri gidecek. Öyle olunca da seneye Wimbledon’da ilk sekiz içerisinde olup olamayabileceği tartışılır. Bu sene mesela çok rahat maçlar oynadı, Cilic’le karşılaşana kadar. Arka arkaya ağır maçlar oynamak onun için artık eskisinden çok daha zor.
Can Üner: Artık işinin çok zor olacağını düşünüyorum çünkü Djokovic’in olmadığı bu turnuvada kazanma şansı daha yüksekti. Federer’in son dönemde yaşamaya başladığı sakatlıkları da göz önünde bulundurursak, böyle bir şans bir daha gelir mi bilemiyorum. Hep Djokovic’ten bahsediliyor ağırlıklı olarak ama artık Grand Slam’lere giden yolda Andy Murray de büyük bir tehdit olmaya başladı. Ivan Lendl’la yeniden çalışıyor, Jamie Delgado da ekibine bu sezon katıldı. Şu anda oldukça yüksek bir seviyede. Yine de Federer sağlıklı kalır ve özellikle de onu çok zorlayan bel sakatlığını atlatabilirse, ufak da olsa bir şansı olur. Her şeyden önce ben onu izlemeyi çok seven bir hayranıyım, 18. Grand Slam’i kazanmasını çok istiyorum. Eğer kazanacaksa da bence bunu önümüzdeki Wimbledon veya ikinci favorisi Amerika Açık’ta yapabilir. Çünkü kort hızları, Federer’in oyununa son derece uygun ve ikisinde de bolca kupa kaldırdı.
Yarı finale dönecek olursak; Raonic’e karşı fırsat teptiğini söylüyoruz ama ben, “Elindeki maçı verdi” görüşlerine katılmıyorum. Dördüncü set tie-break’e gitse, kim Federer’in kazanacağı garantisini verebilirdi? Milos’u 150-200 numara olduğu zamandan beri tanıyorum, Marsel İlhan’la çalıştığım dönemde de iki kez karşılaşmıştık. Gelişimini çok yakından takip ettiğim bir isim ve artık çok kuvvetli bir ekibi var. Attığı doğru adımlar da semeresini vermeye başladı. Önümüzdeki kısa gelecekte ilk 3 içerisinde yerleşebilecek bir oyunu var. Federer’i de Wimbledon’da çok iyi oynayarak yendi.
2- Sizce Federer’in emekli olmama nedeni 18. Grand Slam’i kazanmak mı? Yoksa oynamaya devam etmesinde, tenisten hâlâ zevk almasının payı mı var?
Emre Yazıcıol: Federer’in oynamaya devam etme sebebi 18 takıntısı değil bana kalırsa. Böyle bir takıntının var olduğunu dahi düşünmüyorum. 18 bir rekor değil. Mesela 22 slam Serena için bir kilometre taşı idi, en nihayetinde tarihin en büyüğü kabul edilen Graf’ın açık dönem rekorunu egale ediyordu ve bu hedefin peşinden koşması doğaldı. Federer’in 18’i, Novak’ın kendisini yakalama ve geçme taarruzunda yapılacak güzel bir son manevra olur. Daha da önemlisi, kariyerinde bu noktada bunu yapabilirse LeBron’un Golden State serisinde yazdığına benzer efsane bir hikaye yazar. Kalbinin derinliklerinde bu hayaller hâlâ bazı şeyleri cız ettiriyordur muhakkak ama devam etme sebebi bunlar değil. Federer devam ediyor çünkü Federer yaptığı işten keyif alıyor. Gittiği her yerde her maçında kapalı gişe oynuyor. İnsanlar onu, daha önce hiçbir sporcuya kısmet olmayan bir şekilde bağrına basıyor. O da hâlâ dünyanın en iyi oyuncularıyla rekabet edebiliyor, onları yenebiliyor. Seyahat etmeyi, hayranlarıyla etkileşimde olmayı, onlara o tarifsiz duyguları yaşatmayı seviyor Federer. Bu denklemde Federer’in ne dününe, ne bugününe ne de yarınına zarar veren bir şey yok. Evet belki on yıl önce olduğu kadar fazla final oynamıyor ama slam’lerde dünya 951 numarasına ilk turda kaybedip kendini utandırmıyor da. Vücudunu, sağlığını riske attığı da söylenemez. Zaten Federer’i özel yapan da bu büyük oranda; sporun en büyük ‘winner’larından biri olarak winner olmanın onu tanımlamada çok yetersiz, çok sakil kalması.
Ali Göreç: 18. Grand Slam’i kazanmak zaten elinde olan rekoru bir seviye daha yukarı, daha zor bir noktaya taşıyor. İmkânı varken, oynamaktan zevk alıyorken de bunu denemesi gayet normal. Tenisi ne kadar sevdiğine zaten şüphe yok, bunu zorla yapmadığı açık. O rekoru 18’e taşırsa bu bir bonus olur ama oynamaya devam etme motivasyonu kesinlikle bu değil. Turda olmak, tenis yaşam tarzının içinde yer almak onu hâlâ çok mutlu ediyor. Fakat artık bir ailesi, küçük çocukları var. Dengeyi kurmak her gün daha zorlaşacak.
Can Üner: Ben Federer’in, Djokovic’i rekorundan uzak tutma gibi bir amacı olduğunu düşünmüyorum. Zaten her röportajında, tenisi ne kadar çok sevdiğini söyleyen bir oyuncu. Bence bunun için devam ediyor. Yine de artık 35 yaşına girecek ve bir Grand Slam şampiyonluğu tatma isteği tabii ki vardır. Bu alttan gelen çok iyi tenisçilere de son bir gözdağı olabilir. Kendisiyle Wimbledon’da ayak üstü kısa bir sohbet yapma şansım oldu. Bana artık fiziksel anlamda sağlıklı hissettiğini ve bunu korumaya devam etmek istediğini söyledi. Çok fazla detay vermedi ama arka arkaya bu kadar maç yapabildiğine göre bence bir sorun gözükmüyor. Bunlar devam edebilmesi için çok iyi işaretler. Ben iyi gördüm açıkçası. Hatta Türkiye üzerine de biraz konuştuk. Havalimanındaki saldırı sonrasında buranın durumunu sordu. Bu tip terör olaylarının gerçekleşmesinden dolayı büyük bir üzüntüsü vardı. Dünyada artık güvenli bir yerin kalmadığınından bahsetti. Atatürk Havalimanı’nı da zaman zaman kullanan biri olarak, ülkemize içten geçmiş olsun dileklerinde bulundu.
3-Federer geride kalan iki sezonda üç Grand Slam finali oynadı ve sadece Novak Djokovic tarafından durdurulabildi. Sakatlıklarla bölünen şu vasat sezonunda bile iki Grand Slam yarı finali yapmışken, onun için ‘yolun sonu’ demek ne kadar adil?
Emre Yazıcıol: Cevapları zaten büyük ölçüde içinde barındıran bir soru bu. Federer için yolun sonu demek adil değil. Daha önce de belirttiğim üzere, Federer hâlâ rekabet eder durumda. Zaten bir süredir, kariyerini uzatmaya yardımcı olacak belli hamleleri takvimi üzerinde yapıyor. Bu noktadan sonra o akılcı ayarlamaları daha da belirgin şekilde görmemiz sürpriz olmayacaktır. Toprak sezonunda beklentilerini ve kortta kaldığı süreyi minimize etmek ilk akla gelen çözümlerden biri mesela. Rio sonrası emekli olmayacağını birçok defa deklare etmişti. Ben Federer’in 2017 sezonu bittiğinde, 2018’in son yılı olduğunu açıklamasını bekliyorum. Kobe Bryant’ın yaptığına benzer bir şekilde, son sezonunu, gittiği her yerde ayakta alkışlanarak, izdihamların arasında maç oynayarak geçirmesini bekliyorum.
Ali Göreç: Şimdi tabii tenise devam etmesi başka bir konu, alıştığımız Federer gibi başarılı bir şekilde devam etmesi başka bir konu. Bence Federer’in kariyeri sürecek çünkü az önce de dediğim gibi o mücadeleden hâlâ çok keyif alıyor. Bunu onun elinden kimse alamaz. Fakat burada problem şu; başarısız olmaya başlayınca ne olacak? Geçen iki senede, onun seviyesinde görece olarak başarılıydı ama bu sene daha turnuva kazanamadı. Bu tip sonuçlar arka arkaya geldiği zaman, o tenis sevgisinin negatif etkilenip etkilenmeyeceği bir soru işareti. Benim kişisel görüşümü sorarsanız etkileyecektir. Dolayısıyla yolun sonu mu? Olmayabilir ama başarılı bir yolun sonu olduğundan benim şüphem yok. Kariyeriyse tabii sürebilir ve bunun da ne zaman biteceğini bir tek Federer bilir. Jimmy Connors 40’lı yaşlarına kadar oynamıştı mesela. Tabii şunu unutmamak lazım; Connors’ın dönemindeki fiziksel zorlukla, şimdiki mukayese kabul etmez. Tüm bunların yanında, Federer’in azanlan fiziksel gücüne rağmen çok kuvvetli başka özellikleri de var. İstatistiklerine bakın, şu yaşında servis anlamında dünyanın üç numarası. Isner- Karlovic gibi iki dev ve arkalarından Federer geliyor. Bunu yaparken de onların servis hızının yakınına bile ulaşmıyor; ki bu muazzam bir şey.
Can Üner: Bu yıl Wimbledon’da Daniel Evans’la oynadığı maçı başından sonuna kadar canlı gözle takip ettim. Açıkçası fiziksel görüntüsü ve korttaki hareketlerinde bir sorun gözükmüyordu. Antrenmanlarda da vakit buldukça kendisini izlerim ama maç kondisyonunda olmak başka bir durum. Wimbledon’da da takip edebildiğim kadarıyla eski Federer’den büyük bir eksiği yoktu. Bana göre tarihin en iyi tenisçisi ve onun hakkında “yapamaz, edemez” demek yanlış. Buna rağmen çok büyük bir fırsatı tepti. Yine de Federer ilk 5 içerisinde kalmayı sürdürdükçe de bence ‘yolun sonu’ diyemeyiz. Bunun için sıralamada epeyce gerileyip, artık tenis oynamaktan zevk almaması lazım. Rio’dan sonra bırakması ihtimali konuşuluyordu ama geçenlerde okudum, bunu düşünmüyor. Onu seyretmek, hiç kimseyi seyretmeye benzemiyor ve bence dünyanın en büyük keyiflerinden biri. Ben de bir antrenör ve tenisin içinden bir kişi olarak bırakmasını asla istemem. Evet bir gün muhakkak emekli olacak ama ne kadar geç olursa, o kadar iyi.
